Vorige week vroegen we de lezers van MST om hun geheime recept. Op Facebook leverde dat de nodige reacties, maar onvoldoende voor een volwaardige kookrubriek op deze site. Gelukkig was dat ook niet onze intentie. Dat maakte ons niet minder blij met een wel heel originele inzending van Maarten Schmidt. Hij stuurde ons een recept voor bananencake, zijn favoriete loopvoer voor lange bergtochten. Maarten was ook zo vriendelijk om wat foto’s toe te voegen om je een beeld te geven hoe het eindresultaat eruit zou kunnen zien. Voor het geval dat je wel een berggeit bent maar geen keukenprins(es).
De inzending van Maarten, waarvoor onze hartelijke dank:
Ik las dat jullie nog op zoek zijn naar informatie over voeding tijdens trails/lange berglopen. Ik maak altijd een bananencake als ik naar de bergen ga. Als je de sneetjes afzonderlijk verpakt, kunnen ze zelfs tot 1 week goed blijven. En je kan ze ook eten met extra pindakaas/confituur/choco…
Basis recept:
- 4 à 6 rijpe tot zeer rijpe bananen
- speltbloem (voldoende mengen met de bananen tot je merkt dat je een ‘gebonden’ massa verkrijgt)
- muesli (hoe meer muesli, hoe minder meel)
- enkele eetlepels olie (naar smaak – ik gebruik meestal walnoten olie)
- ahorn-siroop (weer naar smaak & calorieën – ik gebruik toch minstens 2 eetlepels)
-> opmerking: siroop en olie maken de cake minder droog, dus gemakkelijker om te eten - noten (naar smaak: walnoten, hazelnoten, amandelen, pistaches, …)
- amandelpoeder
- rozijnen
Eventueel extra toe te voegen:
- chocolade (nog nooit geprobeerd, maar moet ook lekker zijn)
- suiker (ik gebruik enkel ahornsiroop om zoeter te maken)
- honing (eventueel ipv de ahornsiroop)
- chiazaden ?? (red.)
De handelingen:
Bananen goed pletten in een ruime kom; ze zijn genoeg geplet als je een smeuïge massa bekomt die redelijk lopend is
Meng het bloem bij de geplette bananen totdat je een redelijk gebonden substantie bekomt. De hoeveelheid bloem kan je zelf kiezen. Indien je van plan bent veel cake te eten voor/tijdens de wedstrijd, is het wellicht beter om gewoon bloem te gebruiken en geen volkoren- of speltbloem
Meng het kokospoeder samen met het speltbloem; alweer hoeveelheid naar keuze en smaak.
Walnotenolie naar smaak en eigen keuze toevoegen; ik doe er minstens 2 eetlepels bij.
Ahornsiroop toevoegen; ik gebruik meestal een rijkelijke hoeveelheid; dit zijn dan ook bijna de enige ‘snelle suikers’ die in de cake zitten
Rozijnen toevoegen; laat nadien het deeg even rusten (ong. 10’) zodat de rozijnen het vocht van het deeg opnemen
Walnoten hakken en mengen met het deeg; ik hak ze niet te fijn zodat ik er nog ‘beet’ aan heb. Het is fijn om tijdens het lopen als je toch nog kan knabbelen op stukjes noot.
Idem met de hazelnoten; eerst pletten daarna fijnhakken
Als alles gemengd is, het deeg in een (cake-)vorm naar keuze doen. Ik maak meestal een redelijk dunne cake, dan wordt die van binnen ook goed doorbakken.
Bak de cake op 200° (heteluchtoven); tussen 40’ en 60’.
Als de cake buiten aan goed gebakken is, haal ik hem uit de vorm en plaats ik die een 5-tal minuten terug in de oven om ook de onderkant goed te bakken.
Het voordeel van deze cake is dat er geen eieren, gist of boter in wordt gebruikt. De cake is gemakkelijk verteerbaar, het geeft redelijk snel energie en ik heb voor een lange tijd geen hongerig gevoel. Ik eet wel kleine hoeveelheden. Als je veel ineens eet, moet je toch wel een 30′ pauze nemen, om je maag niet te overbelasten (zeker als er pindakaas op is).
Ik eet een stuk cake meestal 2 uur voor de training of lange wedstrijd. Om mee te nemen, snijd ik de cake in dobbelsteentjes van ong. 1 centimeter. Die verpak ik in aluminiumfolie, en eet er, afhankelijk van de omstandigheden 1 x kwartier. Niet het eerste halfuur van de koers.
Trackbacks/Pingbacks