Column 100% MIG: Hello Kitty en siliconen in de ROUT
Donderdagavond, de avond voor de race. Yorgos overhandigt me zijn smartphone. Of ik een foto wil maken van hem en de hoogblonde dame. Yorgos is ongeschoren en heeft stevige baardhaargroei, net als de meeste Grieken. De dame heeft vooral een strak modellenlijf met twee borsten, waaraan op strategische plekken wat siliconen zijn toegevoegd. “De foto is voor een vriend van me”, zegt de Griek. Ja ja… Niks menselijks is hem vreemd.
Zondag, de dag na de race. Langzaam druppelen alle verhalen binnen. Naast het normale lief en leed dat lopers na een lange race delen valt het verhaal dat ik in brokjes te horen krijg over ene Asimina Inglezou, miss Universe Greece 2015, redelijk uit de toon in het doorgaans niet opwindende ultra-wereldje.
De seksbom was vertrokken aan de wedstrijd van 100 mijl door redelijk stoer terrein met weinig meer dan een dun jasje aan en een handheld waterflesje van Hello Kitty. Dat is zelfs voor een model enigszins underdressed in een wedstrijd waar de verzorging schaars is. Zolang dat goed gaat is iedereen natuurlijk vooral verbaasd over zoiets.
Maar het ging niet helemaal goed met Hello Kitty. In de nacht, na ruim 100 km werd Kitty moe en koud en kon ze niet meer verder. Reddingsdiensten moesten met een brancard het duistere bos in, op zoek naar de wulpse dame. Toen ze gevonden was en op de brancard werd gesnoerd kermde zij wat aanstellerig. De reddingswerkers, die normaal weinig meer te doen hebben dan het fixeren van wat uit de kom geraakte schouders en het verbinden van enkels, hadden de nacht van hun leven. De reddingsactie van Asimina had heel wat voeten in de aarde en duurde een uur of vier. Nadat Asimina per brancard door vier mannen enige kilometers verder was gedragen stapte ze van de brancard af en liep ze op eigen kracht door naar een checkpoint iets verder op. Daar zakte ze in elkaar en stapte ze alsnog uit de race. Koud, moe en onvoldaan.
Op zaterdag, terwijl de finishers zich een voor een meldden aan de finish stapte Asimina fris gedouched en in uitdagende kledij gehuld 
uit een auto. Onder de aanwezige Grieken steeg een luid gejuich op. De aanwezige Nederlanders zijn achteraf wat minder enthousiast over de act van Asimina. Het zullen de culturele verschillen tussen Noord en Zuid zijn. Toegegeven, het is inderdaad een vreemde gewaarwording om iemand in een 100 mijls trail te zien rondlopen met twee siliconen reservoirs onder haar kin, in plaats van softflasks in een racevest, maar anderzijds heeft het ook wel wat. Het geeft zo’n wedstrijd net wat anders.
Hello Kitty Asimina heeft natuurlijk een boodschap, die door meer mensen zal worden begrepen dan die van wat stinkende ultralopers die zo extreem mogelijk doen. Niemand verwacht een sexy fotomodel aan de start van een van de langste trails van Griekenland. De trailerij is volwassen geworden. Het is niet alleen meer het terrein van beesten en extremisten. Je kunt zonder rugzak en stokken, en meer aandacht voor je achterwerk dan voor intensief heuveltrainwerk best meer dan 100 km technisch trails verslinden, met in je hand niet meer dan een Hello Kitty drinkflesje. Misschien lukt het Asimina de volgende keer wel om aan de finish te komen. Voor velen zal dat even wennen zijn. Voor mijn gevoel zou het best nog wel eens interessant kunnen worden, in het bos.
Trackbacks/Pingbacks