Ervaringen Trailtour Ahrtal

Op slechts twee uur rijden van Arnhem ligt het Duitse Ahrtal, een van de mooiste zijdalen van de Rijn. Dicht bij Nederland wordt je hier verrast door een uitdagend landschap met bizarre rotsformaties en heuvels tot wel zeshonderd meter hoogte. Op de steile paadjes, kammen en graten heb je regelmatig handen en voeten nodig. MudSweatTrails (MST) ontdekte al jaren geleden het potentieel van het Ahrtal als trainingsgebied voor alpiene avonturen. Op zondag 22 oktober vertrok daarom een touringcar met zo’n veertig enthousiaste trailrunners voor een dagtocht naar dit deel van de Eifel. Met als doel lekker gezamenlijk trainen onder deskundige begeleiding van MST-instructeurs. Een minireis waarin ervaren, leren, testen van materialen en het sociale centraal staan.

‘De foto’s die ik van het Ahrtal had gezien, wekten mij nieuwsgierigheid. Ik ga regelmatig naar de Belgische Ardennen om te trailen, maar dit gebergte zag er nog een stukje ruiger uit. Voor mij een van de redenen om met deze trailtour mee te gaan’, aldus Thomas.

‘Tijdens mij deelname aan de Eiger Trail afgelopen zomer heb ik ontdekt dat ik in alpien terrein met stenen en rotsen nog wel wat kan leren’, zegt Laura Romy. ‘Maar dat was voor mij eigenlijk niet de reden waarom ik met dit reisje mee wilde gaan. Ik ben nog vrij nieuw in het trailrunwereldje en vind het gewoon leuk om samen te trainen met gelijkgestemden. Door een blessure kon ik een jaar geleden nog geen kilometer hardlopen. Mijn fysiotherapeut adviseerde mij om het asfalt te verruilen voor een zachte ondergrond. Dat hielp! En ik ontdekte dat rennen door de natuur ook veel leuker is dan op de weg. Ik kreeg de smaak van het trailrunnen te pakken en ging direct op zoek naar een doel om voor te trainen. Zo kwam ik terecht bij de trailreis die MST organiseert naar de Eiger Trail in Zwitserland. 51 Kilometer, dat moest trainbaar zijn in een jaar hield ik mezelf voor. En ik heb ‘m uitgelopen! Die reis was me zo goed bevallen dat ik vaker met dit soort reizen mee wilde gaan omdat je dan een hoop andere trailers ontmoet.’
Ook Thomas neemt vooral deel aan de evenementen van MST vanwege de gezelligheid. ‘Er is altijd heel veel lol met elkaar. Het hele team van MST is enthousiast en betrokken. Dat creëert verbinding.’

Uitgangspunt van de trailtour is het dorpje Altennahr. Laura: ‘Zo’n heerlijk koddig dorpje met van die tierelantijnen en frutsels. Echt uber Duits. Terwijl je omringd wordt door hoge heuvels en rotsen. Heel verrassend omdat je daar vanaf de snelweg eigenlijk niets van ziet.’
Dankzij de vakwerkhuizen en de wijngaarden op de zuidhellingen langs de Ahr heb je meteen het idee dat je in het buitenland bent. Altenahr en ook Ahrweiler zijn prachtige wijnstadjes en beroemd vanwege de rode Spätburgunder. Dat is wellicht voor na de trail, eerst moet er gelopen worden: 20 kilometer met daarin 1500 hoogtemeters. En de ruïne die hoog boven het dorp uittorent is het eerste doel. Thomas: ‘Na één kilometer hardlopen, kregen we directe steile rotspassages. Ik heb zelf al veel hardgelopen in de bergen, maar vind mezelf nog geen ervaren skyrunner. Hoogtevrees heb ik niet en ben niet zo snel bang, maar hier had ik wel wat momentjes waarvan ik dacht: “nu moet ik even goed opletten”. En nu waren de rotsen gelukkig nog droog. Hier beleefde ik echt wel even het skyrun- gevoel. Ook Laura moest op de steile stukjes af en toe even slikken: ‘Maar ik was ook juist blij om nu in dit soort te terrein kunnen oefenen. Ik heb veel geleerd door te kijken hoe de instructeurs en andere deelnemers hun handen en voeten plaatsten.’

Thomas: ‘Over de eerste drieënhalve kilometer hebben we uiteindelijk een uur gedaan! Toen stonden we boven op de graat naast de ruïne waar je een geweldig uitzicht hebt. Door de uitbundige herfstkleuren was het landschap extra mooi.’

“Er is altijd heel veel lol met elkaar. Het hele team van MST is enthousiast en betrokken. Dat creëert verbinding.”

Via de wijngaarden ging het zigzag weer omlaag richting dal. De deelnemers waren opgesplitst in verschillende groepen en per groepje liepen er een aantal instructeurs mee. Laura: ‘Het is fijn dat er goed op je gelet wordt en er ruimte is voor vragen en ondersteuning tijdens het lopen.’
Thomas: ‘Door met mensen te lopen die technischer beter zijn dan ik, kan ik veel leren. Ik kijk op wat voor manier ze bijvoorbeeld een bochtje nemen en probeer dat te kopiëren. Van mezelf ben ik een voorzichtige loper en ik leer ervan door in het kielzog van een ervaren iemand te lopen. Als ik een van de instructeurs op een afdaling gas zie geven om de helling af te stuiven, dan geeft dat mij vertrouwen dat ik dat ook kan. Anderzijds vond ik het goed dat de instructeurs duidelijke grenzen stelden. Zo werd besloten om te draaien op de klim naar de top van het Teufelsley. Doordat het inmiddels was gaan regenen en de rotsen nat en glad waren geworden vonden zij het onverantwoord om verder te klimmen.’

Laura: ‘Terug in het dal begon het klimmen weer van voor af aan. Er volgde een pittig stuk omhoog. Handen op de knieën en gaan! Op de helft van de route hebben we in een restaurantje nog gepauzeerd om even op te drogen en weer warm te worden.’

Daarna werd het gelukkig weer droog en kon er weer volop genoten worden. Thomas: ‘We liepen door prachtige beukenbossen in alle kleurtinten rood, oranje en geel. Overal stromen riviertjes omlaag en je denkt dat je in de middle of nowhere bent. Dan sta je plotseling op een uitzichtpunt en zie je beneden je zo’n typisch Duits dorp en in de verte de rivier en een kasteel op een heuveltop. Ik vond de trail goed uitgedacht. Het voert je langs veel verschillende soorten terrein: van vals plat tot steile hellingen waar je vol gas naar beneden kunt. Maar ook door mooie beukenboslanen en wijngaarden en over smalle graatjes waar je goed moet opletten en je handen en voeten nodig hebt. Dit is wel het meest dichtstbijzijnde gebied om kennis te maken met skyrunning. Het is net zo makkelijk bereikbaar als de Ardennen maar toch heel anders. Ik kom hier zeker nog eens terug.’

Ook Laura blikt enthousiast terug op de trailtour: ‘Er waren een hoop mensen bij die ik nog kende van de reis naar de Eiger Trail. Heel gezellig en goed om de banden met andere trailers aan te halen. Samen met iemand anders heb ik meteen een volgende trailtrip gepland.