De sportieve racedoelen verdwenen vanaf maart dit jaar bijna allemaal als sneeuw voor de zon. Om me ergens écht in vast te bijten moet ik het zoeken in eigen avonturen (dichter bij huis) of in het aanbod van virtuele alternatieven. Vanuit de fietswereld kwam het begrip Everesting vóór Corona-tijd al een keer langs. En met Mig deelde ik wat ideeën om dit op een klim in het buitenland met een clubje te organiseren: tentenkampje onderaan de klim en in een weekend het aantal hoogtemeters maken dat Mt. Everest hoog is (8.848 meter). Ik kom erachter dat er zelfs regels zijn opgesteld voor Everesting (voor fietsers en lopers zijn die verschillend) en dat de hoogtemeters binnen 24 uur moeten worden gemaakt. Het lijkt me boeiend om dit, mede gezien het huidige reisverbod, dicht bij huis te ondernemen. Een kleine uiteenzetting hoe ik zaken hiervoor heb aangepakt, met ervaringen en tips voor je mogelijke Everesting poging.
Vind een klim die bij je past
Stap 1 in het proces is het vinden van een klim die bij je past. In het voorjaar loop ik op alle beschikbare bulten in m’n omgeving VK’s om te kijken hoe lang, hoe hoog, hoe steil en hoe snel. Het lijkt gepriegel in de marge als je het hebt over bulten van 20 tot 40 hoogtemeters en het nergens echt supersteil of technisch is. Toch ligt hier wel een sleutel om plezier te hebben in je avontuur en ook binnen de 24 uur je missie te voltooien. Een stenentrap waar je bijvoorbeeld ook nog veel rekening moet houden met andere gebruikers is niet echt prettig.
Ik vind voor mijn poging een klim met een hellingspercentage van ruim 40% en met 25 hoogtemeters. Zo’n steile klim tikt lekker snel aan in de hoogtemeters naar boven, maar is erg belastend in de afdaling. Om die reden hang ik een touw van 50 meter van boven naar beneden. Met leren handschoenen kan ik snel en minder belastend afdalen. Aangezien de klim zo kort is moet je wel heel wat herhalingen maken (366 x in mijn geval). Deze klim ligt mooi verscholen in het bos: zachte ondergrond en lekker ongestoord focussen. In totaal maak ik voor de 8.848 hoogtemeters een afstand van 41km (dat is op en af). Een verhouding afstand / hoogtemeters die voor mij past bij een ‘Everest’ ervaring.
Regel je support en nodig vrienden uit mee te lopen
Er zijn best wat doe- en denkdingen die je tijdens zo’n langere inspanning wil overdragen aan iemand anders (bijvoorbeeld eten en drinken voorbereiden, batterijonderhoud, progressie meten). En sfeer en coaching op de paadjes helpt je echt in het plezier hebben in je avontuur en volharden.
Als je mensen uitnodigt om mee te lopen (bijvoorbeeld samen een blok van 1.000+ of 2.000d+ maken) geef ze dan iets van instructie over hoe ze jou kunnen ondersteunen: voor of achter je lopen, bepaalde gespreksonderwerpen of het voorbereiden van eten-drinken. Loop altijd je eigen tempo. Langzaam maar steady is de way to go op weg naar de summit!
Maak je basecamp bovenop
Waar je extra batterijen, een powerbank, een handdoek, droge shirts e.d. neer kan leggen. Houd er rekening mee dat je bij eventuele weersveranderingen de spullen droog kan neerzetten of afdekken. Ik heb zelf een tafeltje neergezet (waar je ook dingen droog onder kunt plaatsen) en een afdekzeiltje meegenomen. Een stoeltje ernaast om af en toe even de druk van de benen af te halen is geen overbodige luxe…
Je zou zeggen dat je makkelijker kan eten en drinken in de klim dan in een afdaling. Ik wilde graag in de klim mijn stokken kunnen gebruiken en in de afdaling had ik een touw vast. Ik maakte daarom bovenaan de klim net even wat extra meters op een vlakker stuk: op die manier pakt je horloge alle hoogtemeters mee en kun je zelf even bijtanken voordat ik weer de afdaling indook.
To pole or not to pole?
Persoonlijk denk ik dat je echt plezier gaat hebben van je stokken en dat je voor je gevoel ook sneller kunt klimmen (die perceptie is een belangrijk motivator). Niet zozeer omdat je je bovenlichaam gebruikt om jezelf naar boven te duwen (trekken) maar omdat je de stappen niet iets groter maakt en sneller laat opvolgen door de stabiliteit die de stokken je geven. Je verbruikt wel wat meer energie op deze manier (uit onderzoek kan dit oplopen tot 20% met verbruik) maar dit weegt op tegen de progressie die je met stokken kunt maken.
Bereid je eten voor
De dag voor Everesting bestond naast het lijf en benen rust geven voor een deel uit boodschappen doen en koken: soep, pasta, appeltaart… alles aan vast voedsel wat er altijd wel ingaat! Dat naast noten, winegums, chocolade, water, cola en als geheime wapen de Hammer Perpetuem (vloeibare koolhydraten).
Eerst Ben Nevis
In de voorbereiding naar de Everest liggen natuurlijk nog een tal van andere mooie summits die eerst genomen moeten worden. Bijvoorbeeld de Ben Nevis (1.344m), Zugspitze (2.962m) of de Mont Blanc (4.810m) zijn al een stevige uitdaging. Houd voor de Ben Nevis rekening met een 2 tot 3,5 uur inspanning, voor een Zugspitze met 5 to 8 uur inspanning en voor de Mont-Blanc met een 10 uur+ inspanning. Spreid die dingen qua inspanning ivm de motivatie. Uit betrouwbare bron kan ik je vertellen dat we binnenkort een gave challenge organiseren waar je aan mee kunt doen..
Registreren van je hoogtemeters
Je wil natuurlijk wel je dat je toppoging ook ergens is gelogd. Daarnaast kun je je poging ook laten erkennen via de website van Everesting (zonder kosten). Zorg dan dat je horloge ook na afloop kan verbinden met Strava. En dat je segment ook is aangemaakt binnen Strava (als deze nog niet bestaat kun je deze ook zelf aanmaken). Ik heb gelopen met een tweetal horloges: de Garmin Fenix 5 plus (batterijduur ongeveerr 10 uur) en de Suunto Spartan Ultra (ook een batterijduur van 10 uur). Tussendoor bijladen door middel van een powerbank is nodig. Beide horloges ontliepen elkaar in de meting aan het eind nog geen 20 hoogtemeters.
De registratie via Everesting website. Waarbij de gradient een weergave is van het segment op én af (en daarmee ongeveer 0%).
Stel een doel tijdens je poging
Het is prettig om te werken met een richting qua tijd. Op die manier kun je de hoeveelheid eten en hoeveelheid batterij (in geval van hoofdlamp en horloge) plannen en kun je kijken of je het start tijdstip ivm het weer nog aan moet passen. En kun je je supporters en medelopers ook een richting geven. Houd dit als flexibele richtlijn aan, op die manier wordt het geen wedstrijd tussen jou en de klok. Maak er verder zo veel mogelijk behapbare delen van: 1.000 hoogtemeters in de eerste uren en later terug naar 500 of 250 voordat je even een pauze neemt. Plan je je Everesting poging midzomers dan kun je misschien wel geheel in het lichtvenster lopen.
Tussen malloot en held maar vooral voor jezelf
Weet dat je in de ogen van ‘het publiek’ je bij een dergelijk avontuur tussen het bereik van malloot en held begeeft. Everesting doe je voor jezelf en met je support team. Op die manier gaf mij deze uitdaging, in het bijzonder door het gebrek aan racedoelen in Corona-tijden, mij erg veel plezier voldoening. Je tanden ergens inzetten, dicht bij huis. Creatief zijn op momenten dat je met de handen wat meer gebonden bent. In beweging zijn in plaats van inkakken. Niet zeuren over zaken waar je geen invloed op hebt: doen, gaan – ultra mindset!
Speciale dank aan de live support tijdens deze challenge: Thomas, Bouwe, Charissa, Jeroen, Marleen, Jef, Maarten en Timo. En Sonja voor de geweldige foto’s!
- Klik door naar de Everesting rules voor lopers (waarbij je als loper volgens de regels gebruik mag maken van alternatief vervoer naar beneden (kabelbaan, fiets, auto).
- Klik door naar de Everesting activiteit op Strava
Trackbacks/Pingbacks