Selecteer een pagina

Door: Timo Dolderman

Tijdens mijn wekelijks rondje door de duinen van Den Haag kom ik nooit echt verder dan enkele tientallen hoogtemeters. Toch begon het te kriebelen, het trailen. Na het heuvellandschap in Zuid-Limburg en enkele serieuzere beklimmingen in de Ardennen, wilde ik de bergen in. Dus ging ik op zoek naar een mooie sportieve reis. En dan kom je al snel uit bij MudSweatTrails, die dit jaar voor het eerst in samenwerking met 360Explore een trailreis organiseerden door de bergen van Zwitserland. De reisplanning zag er goed uit, de afstanden leken uitdagend en na het zien van de foto’s van de Hardergrat wist ik het zeker: dit wil ik ook!

Een halfjaar en een kennismakingstrail in de Eifel later staan we met 11 avonturiers klaar op het treinstation van Niederried voor het vertrek van onze 4-daagse Graatjes & Paadjes trailreis (Das Hardergrat special). Een reis door de bergen rondom de Brienzersee met onder andere een adembenemende passage over de Hardergrat, een kilometerslange graat over de rug van de bergketens.

Tijdens de briefing de dag ervoor waren we tot in detail voorbereid door onze gids en wandelende (hardlopende) biologische encyclopedie, Jeff(ry). Samen met Jan Lucas, die de reis namens MST een jaar eerder had uitgezet, werden we door de route heen gesproken en kregen we instructies over onze bagage. Ik ben onder de indruk van de verhalen en anekdotes van de groep. Een beetje zenuwachtig maar ook met vertrouwen door de ervaring om me heen, beginnen we te rennen. Iedereen heeft er zin in, het enthousiasme werkt aanstekelijk. Na een stokkentraining en enkele kilometers geleidelijk omhoog, begint het serieuze klimwerk al snel. De sfeer is relaxed, iedereen geniet met volle teugen van de adembenemende omgeving en het aangename zomerzonnetje. Soms even knallen omhoog, soms aanzetten naar beneden, maar daarna met de voeten omhoog tijdens een heerlijke Zwitserse lunch. We eindigen de eerste dag in een berghostel net onder de Brienzer Rothorn. Het diner smaakt zoveel lekkerder als je rennend naar boven bent gekomen in plaats van met de stoomtrein.

Door het slechte weer eerder die week, is het eerste gedeelte van de Hardergrat niet toegankelijk. Met een paar kleine aanpassingen in de route lukt het om op de tweede dag alsnog een mooi stuk van de graat mee te pakken. In een lang lint lopen we omhoog en omlaag over een smal pad op de flank van de berg. Dit gevoel is magistraal, net als het uitzicht. De lichte spierpijn verdwijnt als sneeuw voor de zon. Langs de rotswand rennen we omlaag waar we in Brienz worden opgewacht door Peter. Deze trailende fysiotherapeut zorgt er – tussen het trainen – voor dat onze bagage elke middag weer op de plek van bestemming staat. Aan de Brienzersee verrast hij ons met cola en chips waardoor we bijna vergeten dat we al een paar uur hardlopen achter de rug hebben. Na een frisse duik en een boottocht over de Brienzersee, beginnen we aan de laatste kilometers van de dag. Het zijn er maar zes, maar wel met 900 hoogtemeters. Dwars door een van de mooiste watervallen van Zwitserland, recht omhoog (voor mijn gevoel dan) richting Axalp. De houtgestookte hottub met uitzicht op de route van de afgelopen twee dagen maakt een hoop goed.

De derde dag belooft een zware te worden. Na een goed ontbijt verlaten we Axalp en volgen we enkele goed renbare paden de bergen in. Voor het eerst deze reis moet er stukken met handen en voeten over gigantische rotsen worden geklommen. Even relaxed als de hele reis gaan we ieder in ons eigen tempo omhoog. Jeff rent voorop, Jan Lucas sluit de rij. Het tempo is precies goed, sommige stukken uitdagend, andere stukken ontspannen. Bij een berghut genieten we van grote borden Zwitserse kaas, worst, brood en kannen verse volvette melk. Een goede bodem voor het vervolg van de route richting First.

Daar staat voor de liefhebber nog een verrassing te wachten staat: een uitdagende beklimming naar de Schwarzhorn. De helft besluit hun energie te sparen voor de laatste dag, de andere helft vindt hun laatste uitdaging van de dag in deze steile beklimming naar een hoogte van 2928 meter. Rennen, powerwalken, klimmen en een klein stuk door de sneeuw. Boven is het koud en voel je de lange dag in je benen, maar man wat is dit gaaf. Terug aangekomen in het hotel midden in dit populaire skigebied maken we ons op voor de laatste etappe waarin we over een gedeelte van het parcours van de Eigertrail zullen rennen.

Het is koud, mistig en het regent. We besluiten ons vertrek een uur uit te stellen. Een uur dat ik gebruik om na te denken over mijn bepakking. Al snel krijgen we een stevige beklimming voorgeschoteld naar de Faulhorn. Boven aangekomen maken we ons onder het genot van een kop koffie met appeltaart op voor een lange afdaling en een flinke uitloper terug naar Interlaken. Het afdalen vraagt veel van je concentratie. Kleine stapjes snel achter elkaar met constant oog op de stenen en boomstronken. De voeten van Jeff voor me dansen naar beneden. Ik probeer in zijn spoor te blijven. Beneden aangekomen twijfelen we over de route naar onze eindbestemming. Het weer schijnt om te slaan en wellicht is het verstandig om de route in te korten en zo snel mogelijk terug te lopen naar Interlaken. Nadat we net de knoop door hebben gehakt en onze pas inzetten wordt onze blik verblind door een zandvlaag en beginnen de hijskranen te tollen. Binnen enkele seconden vliegen de dakpannen door de lucht. We schuilen in een oude loods bij het treinstation van Wilderswil. Net bekomen van de schrik zien we de schade die de korte maar heftige windvlaag heeft aangericht. De bomen langs het pad waar we enkele minuten daarvoor hebben gelopen liggen op de grond, daken zijn ontdaan van hun pannen en we zien zelfs een fiets die door een autoruit is geblazen. Terwijl de wind is gaan liggen rennen we door de regen terug naar Interlaken.

In de nabeschouwing drukt Jeff ons op het hart om bij terugkomst aan meer terug te denken dan enkel de windhoos op het einde. Hij hoeft zich geen zorgen te maken. Hoewel het einde indruk heeft gemaakt, was de reis nog veel indrukwekkender. De landschappen, de uitdaging, de sfeer in de groep; dit smaakt naar veel meer.


Klik door naar de pagina van de Graatjes & Paadjes trailreis 2020

Splash this around