Selecteer een pagina

Interview Ragna Debats

door | nov 11, 2016 | Nieuws

Hi Ragna, een heel aantal lezers kent jou al. Een aantal nog niet. Sommige mensen kennen je alleen als topatlete of bijvoorbeeld van jouw recente podiumplek op het WK Ultra Trailrunning in Portugal. Laten we even beginnen met een aantal algemene vragen over je werk, andere hobby’s, waar je vandaan komt, hoe je jeugd eruit zag en of je van jongs af aan al sportieve ambities had?

Ok! Ragna Debats dus, 37 jaar en mijn hobby’s zijn wielrennen en lekker uit eten in een goed restaurant . Ik ben geboren in Nijmegen en opgegroeid in de Ooijpolder. Mijn jeugd was vooral onbezorgd: ik heb veel gespeeld in de natuur en met dieren. Elke dag naar de middelbare school met de fiets. Ja eigenlijk altijd aan sport gedaan, ik ben al vroeg begonnen met ponyrijden. Pony/paardrijden lag me goed en ik begon al snel dagelijks naar verschillende maneges te fietsen om met pony’s en paarden te rijden, vaak ook om jonge pony’s in te rijden. Ambities heb ik altijd gehad! Ik wilde dressuur rijden en meedoen aan de Olympische Spelen.

Spanje

Over je emigratie naar Spanje, wat is de reden geweest om naar Spanje te gaan?

Eerst ben ik naar Duitsland geëmigreerd om in Warendorf een paardenopleiding te doen. Daarna ben ik naar Engeland verhuisd vanwege universitaire opleiding (University of Birmingham) Via een Erasmus-jaar kwam ik met Spanje in aanraking. Na afronding van m’n studie ben ik terug naar Spanje gegaan naar het dorpje Xerta. De reden hiervoor? Ik vond Spanje een heerlijk land: lekker klimaat, fijne mentaliteit, mediterraanse eten, en ik was inmiddels verliefd op een Spanjaard!

Hoe was het om daar te ‘aarden’?

Ik aard niet zo snel ergens… ik voel me overal vaak snel thuis, maar word eigenlijk nooit afhankelijk van een plek. Ik denk altijd: ik ben van de wereld 😉
Maar goed, ik had natuurlijk al ervaring met emigratie en wist wat me te wachten stond toen ik in Spanje ging wonen. Al gauw merkte ik dat de mensen die ik leerde kennen zich ongemakkelijk voelde in Spaanse conversaties, dus voor een goede integratie was het onvermijdelijk om Catalaans te leren. Ik ontmoette iemand die ook van mountainbiken hield, en samen gingen we er vaak op uit om te fietsen en in het Catalaans te kletsen. Dat werkte goed, want terwijl ik sport, ben ik altijd “open” en uit ik me veel makkelijker. Door het trailen leerde ik later in korte tijd heel veel lieve, leuke en gezellige mensen kennen.

Kun je de verschillen tussen trailrunning in Spanje en Nederland duiden?

Trailrunnen in Spanje is bergachtiger. Op 20-25km heb je vaak al 1200 tot 1600 hoogtemeters met 1 tot 5 langere klimmen. In Nederland maak je vaak ook wel hoogtemeters, maar zijn de wedstrijden over het algemeen sneller, iets minder technisch en met meerdere korte klimmen en afdalingen. Ik zou graag af en toe een wedstrijd in Nederland willen lopen, om wat meer op snelheid te lopen.
Is er verschil in ondersteuning tussen Spanje en Nederland?
Ik denk dat dit in beide landen een moeilijk punt is. Hier in Spanje gaat het bij sponsoring vaak om materiaal en dat zal in Nederland ook wel zijn. Soms zit ik een beetje tussen beide landen in denk ik. Ik krijg namelijk geen hulp uit Nederland wat sponsors betreft, terwijl andere Nederandse trailrunners van mijn niveau dat wel krijgen. In Spanje krijg ik geen ondersteuning vanuit de sportbond omdat ik niet de Spaanse nationaliteit heb. Dat maakt het soms voor mij wel lastig.

Heb je tips en tricks voor Trailrunners in Nederland?

Ik denk dat een combinatie van korte intensieve trainingen op vlak en heuvelachtig terrein, en langere bergwandelingen/berglopen een goede formule kan zijn. Vooral in het voorseizoen zou ik proberen langere afstanden op een laag ritme te lopen en daarbij veel hoogtemeters te maken in de bergen.

Kun je inzicht geven in je trainingsschema; hoeveel trainingen, soort training, intensiteit?

Ik train gemiddeld zo’n 5-6 keer per week. Meestal 1 of 2 trainingen op de fiets (wielrennen) en de rest van de trainingen loop ik hard. Daarnaast doe ik ook krachttrainingen op bepaalde momenten van het seizoen. Hardlopen doe ik vaak op heuvelachtig of vlak terrein. Ik doe veel intervaltrainingen op verschillende intensiteiten. Een belangrijk onderdeel van mijn trainingen zijn ook de rustdagen. Op een rustdag doe ik geen dynamische sportieve activiteit.

Moederschap

Hoe combineer je lopen op dit niveau met je moederschap?

Sinds ik moeder ben, heb ik duidelijk minder tijd om te sporten. Hierdoor heb ik geleerd om de tijd die ik heb goed te benutten. Reizen is vaak lastiger te organiseren, maar als mijn partner Pere en ik samen reizen gaat ons dochtertje altijd mee. Als één van ons reist, blijft ze vaak bij degene die thuisblijft, maar soms gaat ze dan ook mee. Zoals bij de Pierra Menta d’Été bijvoorbeeld. Dat was een echt avontuur!

Waar ben je het meest trots op? 

Ik ben trots op mijzelf als dressuurtrainster, mijn universitaire studie die ik cum laude afgerond heb, mijn familie (gezin) en mijn recent behaalde resultaat tijdens het WK in Portugal.

Wat trekt je het meest aan deze sport?

In de eerste instantie was dat de wereld die voor me openging met zo veel leuke, sportieve mensen. Het heeft me persoonlijk veel gebracht, want zoals ik als eerder zei, door te gaan sporten zijn bij mij remmingen weg, waardoor ik me meer open stel en toegankelijker ben. Dat geeft enorm veel geluk en tevredenheid. Anders gezegd: sporten maakt me vrij!

Welke afstand heeft je voorkeur (en waarom?)

Goede vraag… ik hou van kortere wedstrijden (5-10km) op vlak terrein (o.a. sneeuwschoenwedstrijden), en van iets langere wedstrijden in de bergen 20-42km. Maar nu heb ik dus ook de ultra wedstrijden in de bergen ontdekt! [red: Ragna liep in Portugal voor het eerst een echte Ultra Trail afstand].

Hoe bereid je je voor op een race?

Met specifieke trainingen en een gezonde levenswijze. de laatste dagen voor een race probeer ik goed te rusten en wat meer tijd te nemen voor mezelf.

Waar selecteer je een race of jouw programma op?

Prestige! Ik vind het interessant om aan een cup mee te doen om mezelf op regelmatigheid te beproeven. En ik vind het ook mooi om me op kampioenschappen voor te bereiden die uit één wedstrijd bestaan.

Wil je je mooiste ervaring van 2016 voor ons beschrijven?

De deelname met mijn partner Pere aan de Pyrenees Stage Run (PSR): 7 etappes in teamverband met 250km en 15000m+. En natuurlijk het WK in Portugal. De PSR was de 2e keer dat Pere en ik een race in etappes liepen. Vorig jaar de TransAlpine Run en dit jaar dus de PSR. Wij vinden dit concept echt geweldig en genieten er enorm van om samen competitief te lopen!

Splash this around