Interviews Pascal van Norden & Jeroen Vink

‘Pascal, vertel eens. Hoe oud ben je, waar woon je, wanneer ben je beginnen te lopen en wanneer ontdekte je de trails?’

Pascal: ‘42 jaar, woonachtig in Gouda (7 meter onder NAP) en na een lang, en internationaal, boks verleden sinds de geboorte van zijn zoon overgestapt op hardlopen. Door de geboorte van mijn zoon kon ik niet meer de scherpte (wat betreft trainingsarbeid, maar ook in de wedstrijden) opbrengen die vereist is op het niveau waarop ik bokste. Toen maakte een collega mij enthousiast voor de Marathon van Rotterdam. We praten dan over het jaar 2004. En die eerste marathon, ging eigenlijk met twee vingers in de neus, naar een mooie tijd van 2.49.

En de jaren die volgden verbeterde ik me steeds weer een stapje op de marathon, totdat in in 2009 op vakantie in het Franse Milau in aanraking kwam met trailrunning. Het jaar daarop gevolgd door de allereerste (ook de allereerste trail in Nederland?) Veluwezoomtrail. De editie dus van 2010 met de gebroeders Hemstede aan de start (Chris en David), maar ook mannen als Pieter Mans, Elbert Voogt en Ronnie Duinkerken. In die editie werd ik 4e en was ik verkocht aan de trail.Alhoewel het bij mij ook een beetje op twee gedachten hinken is. Aan de ene kant de trails die ik gewoon ontzettend leuk vind en aan de andere kant het (vlakke) ultralopen zoals de 60 van Texel en de 100 km van Winschoten (redactie; hierin werd Pascal in 2015 Nederlands kampioen in de 9e Nederlandse tijd ooit).’

‘Welke prestatie vind jij persoonlijk je beste prestatie tot nu toe?’

Pascal: ‘Dat is mijn 15e plaats op het IAU WK Trail 2013 in Wales waarbij ik zelfs voor de wereldkampioen van 2011 finishte, de Fransman Erik Clavery die nog steeds op een topniveau loopt (redactie; bijvoorbeeld 7e in de UTMB van 2015). Dat was mijn beste race tot nu toe.’

‘En nu jij Jeroen. Vertel eens; leeftijd, woonplaats, wanneer ging je lopen en wat was je eerste trail?’

Jeroen: ‘31 jaar en woonachtig in Ermelo (de vlakke kant van de Veluwe) en in 2011 gestart met lopen. Allereerst om de conditie te verbeteren. Door woon- werkverkeer op de fiets kwam ik er namelijk achter dat die niet zo heel goed was. In 2012 liep ik de Leudaltrail, mijn eerste trail, die ik ook nog eens won! (Redactie; saillant detail is dat Jeroen deze wedstrijd won op Vibram Fivevingers waar hij op was gaan lopen nadat hij blessures opliep op meer conventioneel schoeisel).

Daarna volgende trails als de Salland Trail 25 km en de Trail des Fantômes 25 km. In 2014 volgde vervolgens de Trail des Fantômes 50 km waarin ik op de 3e positie liep totdat ik, door een omgedraaid bordje, letterlijk het bos werd ingestuurd. Een verlies van 15 minuten en een gedemoraliseerde 8e plaats was uiteindelijk het resultaat. (Redactie; Pascal verslikt zich ondertussen in zijn stuk vlees, hij kan namelijk wel de meester van het foutlopen worden genoemd…).

In 2015 volgde mijn doorbraak met de winst op de Sallandtrail 75 km (redactie; geïnspireerd door de winst van Pascal in de editie van 2014) en een top 30 klassering in de Eiger Trail 51 km.
Wat betreft mooiste prestatie zit ik ook te twijfelen tussen die twee wedstrijden. De Sallandtrail van 2015 was wellicht wel mijn beste wedstrijd, maar de Eiger Trail wellicht de mooiste. Alhoewel ik in die race wel veel te snel gestart ben’.

‘Jullie staan nu aan de vooravond van een WK-kwalificatiewedstrijd. Jij, Pascal, bent een ervaren WK-ganger (IAU WK-Trail 2013 en 2015, WK Skyrunning 2014, WK 100 km 2015). Vertel ons en Jeroen eens; wat maakt een WK zo mooi?’

Pascal: ‘Het heeft iets heel bijzonders. Alle internationale atleten rond je heen. De kwaliteit van de atleten, de ambiance met de ceremonies bijvoorbeeld. Dit allemaal maakt een WK een hele speciale wedstrijd. Vaak wordt er als een gek gestart, maar daardoor haal je wel het allerbeste in jezelf naar boven. Bij veel wedstrijden die ik in de Benelux loop is, met alle respect, de concurrentie vaak vrij dun. Daardoor maak je weinig progressie meer. Bij een WK is dit dan ook volledig anders.’

‘Doet het Oranje nog iets extra’s?’

Pascal: ‘Jazeker! Het Oranje heeft iets magisch. Het is immers het hoogst haalbare voor atleten in onze sport. En dat zeker richting de buitenwereld. Als mensen mij voor dag en dauw in mijn kloffie naar buiten zien gaan snappen ze er vaak niet heel veel van. Totdat ik vertel dat ik mag deelnemen aan een WK. Dan zie je bewondering en waardering.’

‘Beiden worden jullie gesponsord. Maar ook daar zie ik weer een mooi contrast. Jeroen is zo’n beetje vers toegetreden tot het Scarabee Team van Marc van Dijk en Pascal wordt al een aantal jaren gesponsord door Salomon Nederland. Vertel eens Jeroen, wat doet sponsoring met je? En dan bedoel ik niet de mooie materialen die je van je sponsor krijgt, maar het doet vast ook nog wel wat extra’s?’

Jeroen: ‘Ja het motiveert heel erg! Dat iemand je goed genoeg vindt om te sponsoren is heel fijn. Natuurlijk de mooie materialen motiveren, maar ook het feit dat ik tips & tricks aan Marc (redactie; van Dijk eigenaar Scarabee Sports) kan vragen en mee kan op trainingsweekendjes zijn mooie extraatjes. En daarnaast motiveert het me om nog wat harder te trainen. Een training overslaan vanwege bijvoorbeeld een gebrek aan motivatie doe je niet zo snel meer. Voor je sponsor wil je het beste uit jezelf halen en dat zorgt voor een stok achter de deur.’

‘Wanneer planden jullie deze wedstrijd in en wanneer sloegen jullie de weg naar de Zugspitze XL Trail in?’

Pascal: ‘Ergens eind 2015 heb ik de Zugspitze XL Trail ingepland. Normaliter leg ik mijn agenda altijd naast die van Tim (redactie; Pleite ook lid van Team Salomon Nederland), maar waar Tim koos voor de MaXi Trail Annecy (redactie; en met succes Tim heeft zich daar namelijk gekwalificeerd voor het WK) paste Zugspitze mij, ook gezien werk en privé, beter. Aan de hand van deze wedstrijd ben ik toen met mijn trainer, Gerrit van Rotterdam, gaan plannen. Een heel gevarieerd programma is daar uitgerold met als eerste heel veel snelheid als basis. In de winterperiode heb ik veel gecrost en die periode heb ik afgesloten met de Trail by the Sea (3e plaats) als lange cross. Vervolgens ben ik via de 6 uur van Stein (winst) de Marathon van Rotterdam (2.34) richting de 6 uur van Steenbergen (wederom winst) gaan bouwen. In de rustperiode voor Steenbergen ben ik toen ook wat specifieke kracht- en heuveltrainingen gaan doen. De basissnelheid is goed, de inhoud (2 keer 85 km in een 6 uurswedstrijd) is goed en in samenspraak met trainer Gerrit heb ik vooral gefocust op de dingen die ik echt goed kan trainen in Gouda (snelheid en inhoud) en waar ik ook goed in ben. Ik wil die kwaliteiten extra uitdiepen en als ik daarmee een goede Zugspitze XL Trail kan lopen durf ik ook wel te stellen dat al die hoogtemeters helemaal niet nodig zijn. Maar goed, dat weten we dus zaterdag pas.’

Jeroen: ‘Eind 2015 maakte ik plannen voor mijn eerste 100 km trail in de Alpen. De Zugspitze Ultratrail leek me daarvoor heel geschikt. Toen kwam echter Mudsweattrails (link naar selectieprocedure) met de selectieprocedure voor het IAU WK Trail naar buiten. Daarvoor was de Zugspitze XL Trail dus een kwalificatiemoment. En ondanks dat dit geen 100 maar 80 km is leek met dit een zeer mooie race. En een WK-ticket zou natuurlijk helemaal mooi zijn.
In december 2015 liep ik mijn eerste wegmarathon in Spijkenisse. Aan de nasleep daarvan hield ik echter wel behoorlijk wat pijntjes over. Daardoor heb ik de eerste periode van 2016 niet echt lekker kunnen trainen. Mijn tweede Sallandtrail 75 km ging dan ook minder dan verwacht, ik had daar graag onder de 6 uren willen duiken. Na Salland heb ik vervolgens extra rust gepakt en ben ik weer verder gaan bouwen richting de Zugspitze. Extra kracht- en step-up-trainingen. Die extra training in de heuvels van bijvoorbeeld Berg & Dal, maar ook eens 1.000 hoogtemeters op een trap. Behoorlijk specifiek dus’

‘Nou heren ik weet voldoende van jullie. Hartelijk dank! Het is mij duidelijk dat jullie er klaar voor zijn. Maak er een mooie race en mooie strijd van!