Jurek doseert….

Scott Jurek is de bezienswaardigheid binnen het internationale veld van topatleten in Grancanaria. In het veel te sjieke golfhotel Sheraton Salobre staat hij de internationale pers te woord over zijn favoriete onderwerp: functioneel eten. De zevenvoudig winnaar van de Western States doceert onder toeziend oog van de gehele internationale top. Sandes, Reiter, Chaigneau, Picas, Maciel, Olson, allemaal staan ze tegen de achterwand van het net te krappe zaaltje te luisteren naar de zevenvoudig winnaar. De een vol aandacht, de ander licht verveeld spelend met zijn telefoon.
Jurek is een rustige, licht timide maar toch zelfverzekerde verschijning. Hij schroomt niet om zijn palmares op te halen, maar toch vooral om zijn inhoudelijke verhaal kracht bij te zetten. Geen borstklopperij, dat is hem vreemd.

Eat and run
De als boekpresentatie aangekondigde presentatie gaat niet over het persoonlijke gedeelte van zijn boek. Overigens een zeer aansprekend gedeelte waarin hij verteld over zijn pittige jeugd in Minnesota als oudste zoon van een typisch redneck gezin. Met een onnodig strenge vader en een door MS aftakelende moeder leert hij als oudste in het gezin omgaan met situaties die hem later goed van pas komen bij ultratrail. Naast de heroïsche maar uiteindelijk wat eentonig wordende raceverhalen van Amerikaanse en een paar Europese wedstrijden vertelt hij over zijn eigen ontdekkingstocht met voeding. Een reis die start bij vier keer week naar de McDonalds (je moet immers vlees eten voor je proteïnes) en via ‘raw food’ uiteindelijk eindigt in weliswaar gekookt maar wel nagenoeg geheel een veganistische inhoud van de proviandkast en hardlooprugzak. Het boek is een aanrader voor wie van persoonlijke verhalen houdt en gelooft in de sterke relatie tussen voeding en prestatie.

Doseren
Tijdens de presentatie probeert hij zo concreet mogelijk het publiek de hand te reiken over de juiste hoeveelheden koolhydraten, vocht, proteïnes en vetten. Daarbij opmerkend dat zaken als hoogte, temperatuur en persoonlijke kenmerken als transpiratie en ontstekingen van invloed zijn op de juiste dosering. Toch zijn de meeste waardes uit te drukken binnen een min/max-bandbreedte als functie van het lichaamsgewicht. Zo geldt voor de koolhydraten dat de ultraloper moet zorgen dat hij 0,7 tot 1 gram carbs per uur binnenkrijgt per kilo lichaamsgewicht. Dat zijn concrete tips voor de aanwezigen die dan ook driftig meeschrijven en de slides vastleggen met een smartphone. Jurek, zelf fysiotherapeut van opleiding, verwijst voor zijn stellingen veel naar het werk van professor Tim Noakes. Een wetenschapper die ook veelvuldig aan bod kwam tijdens de MST ultraclinics in de bijdrages van Gideon Zadoks.

Een klein uur later is de presentatie ten einde en start Jurek met het signeren van de Spaanstalige versie van zijn boek. De overige toplopers schudden nog snel even de hand van Scott, de broederschap onder ultralopers is groot. Vervolgens wandelen ze terug naar hun hotelkamers, zich een weg banend tussen rijke bejaarde golfers die vast niet zullen geloven dat de afstanden van aankomende zaterdagnacht af te leggen zijn zonder elektrisch aangedreven karretje. De koppen staan op stoer, nog een dagje rusten en dan start een immens sterk veld aan de Transgrancanaria, de tweede race van de Ultra Trail World Tour.