Race report Bridge to Bridge Trail

Operation Market Garden. Hoe zat het ook alweer? In september 1944 werden duizenden militairen middels een grootschalige luchtlandingsoperatie in vijandelijk gebied gedropt. Het doel was om een bruggenhoofd te maken waardoor de troepen vanuit België snel konden oprukken naar het noorden. Daarvoor was het essentieel dat een aantal bruggen over de rivieren in Nederland veilig werden gesteld. De verkeersbrug in Arnhem was helaas een brug te ver. Van de militairen die in de omgeving van Ede, Heelsum en Wolfheze zijn gedropt, hebben slechts een gering aantal de brug weten te bereiken. De weerstand was te groot en ze konden de brug niet behouden. De geallieerden hebben zich uiteindelijk moeten terugtrekken in de omgeving van Oosterbeek om vervolgens over de Rijn geëvacueerd te worden.

September is de maand waarop de gehele operatie, en in het bijzonder de vele slachtoffers, worden herdacht. In 1984, veertig jaar na de beroemde slag om Arnhem, werd de eerste Bridge to Bridge run georganiseerd. In de afgelopen decennia is de battle of the bridges uitgegroeid tot het grootste hardloopevenement van Arnhem. Door een samenwerking tussen de organisatie van Bridge to Bridge en MudSweatTrails werd dit jaar voor het eerst een Bridge to Bridge Trail georganiseerd.

Vincent Bronkhorst heeft de Bridge to Bridge run al een groot aantal keer gelopen. ‘Toen ik getipt werd dat er nu ook een trail georganiseerd zou worden, was ik direct geïnteresseerd. Rennen over onverharde paden vind ik nou eenmaal leuker dan over asfalt.’

De deelnemers lopen vanaf de dropzone op de Ginkelseheide (43 km) of vanaf Papendal (28 km) naar Arnhem. Daarbij wordt in grove lijn de opmarsroute van het bataljon van John Frost gevolgd. Onder leiding van deze Britse officier werd in 1944 geprobeerd de Rijnbrug bij Arnhem te veroveren. Tijdens de trail passeer je verschillende historische plekken zoals het Airborne museum, de Westerbouwing, de Airborne begraafplaats, het oude kerkje in Oosterbeek en het Elisabeth Gasthuis.

‘Vooraf hadden we een routeboek gekregen’, vertelt Vincent. ‘Hierin stond veel informatie over de route en de bezienswaardigheden. Dit gaf voor mij echt een meerwaarde aan de trailrun. Op het moment dat je dan daadwerkelijk langs die plekken rent, komt de militaire operatie van toen ook echt tot leven.’

‘Eigenlijk was ik tot de Airborne begraafplaats vooral bezig met de trail. Gewoon lekker lopen. Natuurlijk gaat het bij een trail niet direct om een snelle tijd – tijdens dit evenement wordt sowieso niet je tijd geklokt – maar het competitieve zit er bij mij altijd wel in. Daarom vond ik het zelf wel opmerkelijk dat ik bij de begraafplaats mijn horloge heb stilgezet en even rustig ben gaan rondkijken. Toen veranderde het evenement voor mij eigenlijk van een trailrun in een herdenking. De graven van al die jonge jongens, sommigen niet ouder dan zeventien jaar, vond ik erg aangrijpend. Zelf ben ik 45 en toen dacht ik wel bij mezelf “potverdorie, er ligt hier bijna niemand die zo oud is geworden als ik.” De begraafplaats was dan ook voor mij dan ook de juiste plek om het herdenkingskruisje achter te laten dat we hadden meegekregen.’

De finish is bij de John Frost brug in Arnhem. ‘Elke dag passeer ik deze brug als ik heen en weer naar mijn werk reis. Toch was het dit keer anders dan anders. Ik moest nu toch even denken aan al die militairen die voor deze brug hun leven gaven. Daarom vond ik de Bridge to Bridge Trail zo’n bijzonder evenement. Doordat het een trailrun is ben je enerzijds fysiek bezig en ervaar je min of meer wat de militairen destijds hebben meegemaakt en anderzijds is het een soort nieuwe manier van herdenken.’