Selecteer een pagina

Tim en Tim: terug naar Limone

door | okt 19, 2016 | Nieuws

Woensdagochtend zes uur, we zitten met zijn allen in de auto. Michel (Buijck), Tim (Pleijte), mijn vader Rian en ik. Tim en ik zijn anderhalf jaar geleden al een keertje in Limone sul Garda geweest voor een week trainen met de Salomon Youth Academy. Vol met verhalen van toen gingen we nu op pad. Pleijte zou de bijrijder zijn en op de weg letten. Maar precies zoals altijd, na vijf minuten lag hij al weer lekker te snurken…

Donderdag ochtend hebben we met elkaar het 10km parcours gelopen, waarbij ik vol op mijn snufferd ging in een afdaling (zie Facebook SalomonRunning). Wat een prachtig gebied is het, echt een paradijsje voor de buitensporter! Na het tochtje waren in het hotel inmiddels ook Hans, Kelly en Renate gearriveerd. Het Hotel is gezellig gevuld met de Nederlanders en het is tof om op deze plek als Team Salomon NL bijna compleet te zijn (Pascal van Norden bereid zich in Nederland voor op de WK IAU in Portugal). Na een pizza en gezelligheid in het dorp proberen duiken we maar eens het bed in. Morgen de Vertical K van 3,2 kilometer en 1.100 hoogtemeters!

Op vrijdag was het al de hele dag aan het regenen en is de organisatie genoodzaakt om de Vertical op een alternatief parcours te organiseren. Balen op dat moment! Maar de omstandigheden laten het echt niet anders toe. Het parcours is nu meer dan 6 kilometer lang geworden. De écht steile en technische stukken zijn eruit gehaald.

Ik heb zelf een verleden op de atletiekbaan dus afzien en diep gaan is mij niet onbekend. Ik denk dat zoiets mij nu ook te wachten staat… De start is om half zeven ‘s avonds en het regent met bakken uit de lucht. Uiteindelijk heeft iedereen zijn plekje bij de start gevonden rond vijf voor half zeven maar worden we opeens anders gestuurd richting de tent en zouden we een aanlooprondje doen. Wat een chaos! Ik heb heel wat starts meegemaakt die chaotisch en duw en trekwerk waren maar nog nooit zoiets als dit meegemaakt. De toplopers liepen namelijk opeens relatief achteraan in plaats van op de eerste rij. Volle bak weg gesprint en ik blaas mijzelf in de eerste kilometer al lekker op. Fijn wanneer je dan nog een kilometer of 5 mag lopen.

Bijna boven en volledig doorweekt van de regen zie ik opeens een flits waardoor het opeens helemaal licht werd. Ik dacht eerst dat het een fotograaf is aangezien er erg veel fotografen op de route aanwezig zijn. Een aantal seconden later klinkt alleen een donder en kabaal. Onweer.. dat ook nog lang aan blijft houden. Heftig en niet helemaal een veilig gevoel. Daarna zijn we met alle finishers van de Vertical KM in een grote berghut naast het vuur opgedroogd en de auto gestapt naar beneden.

 

Goed herstellen want de volgende ochtend staat de Skyrace op het programma! 27km over de mooiste paadjes van het gebied. Drie klimmen en drie afdalingen stonden op het menu. De start was gelukkig minder chaotisch dan de dag er voor en ik had mezelf ook voorgenomen om niet hard te starten. Dit ook absoluut niet gedaan en in een lekker tempo de eerste klim opgegaan. Op een kwart van de klim kwam ik Michel en Gerrit-Jan Karstenberg tegen. Gerrit-Jan sprong mee en we hebben samen de eerste klim afgelegd, af en toe pratend af en toe in stilte tikte we onze hoogtemeters weg. Eenmaal boven kwam een lang stuk relatief vlak. Daar draaide we de gaskraan open. De eerste afdaling in, een pad dat eigenlijk alleen maar modder was. Gelukkig geen last gehad van slippen en heerlijk kunnen afdalen in een behoorlijk tempo. Tweede klim begon en ik til mijn been op om op een steen te kunnen springen, BAM.. kramp in mijn bovenbeen, in de kuit en achter mijn knie. SHIT!

Het was de steilste klim van de dag, waaronder een deel van de originele Vertical KM. Met kramp in je bovenbenen is dat niet echt heel erg fijn. Ik zit er dan halverwege de klim dan ook fysiek en mentaal volledig doorheen. Ik kijk op mijn klokje om te zien hoe ver het nog is. Nog 17km te gaan! Dit wordt een hel .. Ik wist dat op 20km een punt zat waar je heel makkelijk weer terug bij het hotel kon komen en dit was dus ook mijn doel om daar uit te stappen en het voor gezien te houden. Bijna boven kom ik Martina Valmassoi tegen, een fotografe van Salomon die ik nog kende via de Salomon Running Academy. Ze moedigde me aan met c’mon Tieem you can do thies waarop ik antwoordde.. Aarghh… cramp! Ze lag gelijk in een deuk…

Eenmaal na een lange lijdensweg boven aangekomen lang stilgestaan bij de post om bij te tanken, bananen en chocolade naar binnen te werken en te kletsen met een aantal ‘lotgenoten’. Eenmaal al mijn moed bij elkaar geschraapt aan de tweede afdaling van de dag begonnen, mentaal nog steeds er doorheen. Kramp was er nog lang niet uit en er was mij verteld dat Michel binnenkort langs zou komen. Goed geluisterd of er mensen voorbij kwamen aangezien ik niet de puf nog op kon brengen om hard naar beneden te lopen. Halverwege de afdaling kwam Michel me in volle vaart voorbij gesneld. Ik heb hem even goed aangemoedigd en verder gegaan met mijn eigen overlevingstocht. Toen ik uiteindelijk op het 20 kilometer punt aangekomen ben, zag ik daar Kelly staan. Voor mij het moment om uit te stappen. Of tocht niet? Kelly schudde mijn benen uit en probeerde me aan te sporen om toch nog de laatste klim te doen. Na lang wikken en wegen toch besloten om die laatste klim en afdaling nog te gaan doen. Die paar minuten pauze hebben me weer op de been geholpen. In een stevig tempo heb ik de laatste klim gelopen en voelde ik geen enkel teken van kramp meer. Naar beneden heb ik weer voorzichtiger aan gedaan en uiteindelijk kom ik met een dik trots gevoel over de finish dat ik ben doorgezet.

Deze mini-vakantie had ik niet willen missen! Ontzettend veel (van mezelf) geleerd, kunnen lachen en dollen met de rest van de mannen. Daarnaast ontzettend blij dat ik de wedstrijd toch nog gefinished ben, misschien niet met het gewenste resultaat, maar toch een ervaring rijker. Al met al, een weekend om nooit meer te vergeten. Leuk dat er zoveel Nederlanders waren om er een druk/sterk bezet NK van te maken. Volgend jaar weer/meer ?

Resultaten zijn terug te vinden op de Facebook pagina van het NK Skyrunning

Splash this around