Voorbeschouwing UTMB 2016

Vrijdagavond 18.00 is de Place du Triangle de l’Amitié weer afgeladen met 2.500 gelukkigen die zich klaar maken voor meestal 2 nachten zonder slaap. Wat te boek staat als een 10-daagse wandelroute in de vorm van de Tour du Mont Blanc wordt door hen in een maximum van 46,5 uur afgelegd. 170 kilometer en 10.000 hoogtemeters moeten door hen verstouwd worden om hun blijde intrede in Chamonix te kunnen doen. Fysiek gesloopt, maar mentaal op de toppen van hun kunnen. Dat is wat de UTMB met de finishers doet!
Grofweg kunnen we de route in 4 delen splitsen. Allereerst het traject Chamonix – Les Contamines. Ruim 30 km met slechts zo’n 1.400 D+ en 1 klim naar Le Délevret. Dit eerste deel van de race lijkt het wel alsof de toplopers vertrokken zijn voor een 10 kilometerwedstrijd. Binnen de 3 uren wordt Les Contamines dan ook bereikt.

In Les Contamines start deel 2. Het traject Les Contamines – Courmayeur bevat een kleine 50 km en 3.000 D+ met onder andere passages van de Col du Bonhomme, de Col de la Seigne, het nieuwigheidje van 2015; de Col des Pyramides Calcaires en Arête du Monte Favre. Stuk voor stuk richting de 2.500 meter hoogte en een traject wat de meeste lopers in de eerste nacht af zullen leggen. In Courmayeur zitten zij met 78 km een eind richting de helft en begint het pas echt.
Deel 3 is het traject Courmayeur – Champex en is 46 km lang met 2.600 D+ en volgt grotendeels het traject van de CCC. Alleen de klim vanuit Courmayeur gaat niet naar de Tête de la Tronche, maar steekt meteen door naar de Rifugio’s Bertone en Bonnati waar een prachtig uitzicht op de rotsige Italiaanse kant van Monte Bianco op de lopers wacht.

En dan start in Champex het laatste traject retour naar Chamonix met 45 km en een kleine 3.000 D+ met de min of meer identieke beklimmingen naar Bovine, Catogne en de Tête aux Vents. Het gros van de lopers arriveert pas ’s avonds in Champex (de toplopers al tijdig op de zaterdagochtend) en zal een groot gedeelte van dit traject in het donker af moeten leggen. Strijdend tegen vermoeidheid, fysieke ongemakken en wellicht zelfs hallucinaties door het slaaptekort. Als zij weten door te zetten wacht hen ‘eeuwige roem’ als ze als ‘Finisher’ in Chamonix weten te arriveren!

De kanshebbers (heren):

• Luis Alberto Hernando Alzaga (Spanje); snuffelt al een aantal jaren aan een topklassering in het UTMB-veld. Viel uit in 2014 en werd vorig jaar 2e, achter winnaar Xavier Thevenard. Werd vorige maand wederom wereldkampioen Skyrunning in de Buff Epic Trail en won ook dit jaar de Transvulcania.
• Jason Schlarb (Verenigde Staten); werd 4e in de UTMB van 2014, maar veel belangrijker was een dikke maand geleden, samen met Killian Jornet, winnaar van de illustere Hardrock Hunderd Endurance Run. Een extreem zware honderdmijler, op grote hoogte in de Verenigde Staten. Schlarb verblijft al geruime tijd rondom het Mont Blanc massief en is, mits goed hersteld van Hardrock, een topfavoriet.
• Tofol Castaner Bernat (Spanje); de kleine Salomonloper werd gedeeld 2e in de editie van 2014 en liep vorig jaar geruime tijd mee in de kop van de wedstrijd om, in het zicht van de haven, alsnog uit te vallen. Werd dit jaar al 2e in de Madeira Island Ultra Trail.
  Zach Miller (Verenigde Staten); de atleet uit het Nike team won vorig jaar de CCC door zo’n beetje van start tot finish de race te leiden. Het is vaak alles of niets bij deze man, maar mocht hij ‘fris’ over de Grand Col de Ferret op 100 km komen dan dicht ik hem goede kansen toe. Won dit jaar al de Madeira Island Ultra Trail en heeft zich Spartaans voorbereid in de States.
• Andy Symonds (Groot-Brittannië); de man in bloedvorm dit jaar! 2e op het WK Skyrunning / Buff Epic Trail, winnaar van de Lavaredo Ultra Trail, 4e in de Transvulcania en 5e in de Transgrancanaria. Ik zei toch dat Symonds in bloedvorm is? Is hij voldoende hersteld van alle geweld eerder dit seizoen om hoge ogen te gooien in zijn eerste 100 mijler?
• Didrik Hermansen (Noorwegen); nog zo’n man in vorm! Won dit jaar de Transgrancanaria en werd 2e in de Western States 100 Mile Endurance Run. Is een loper die van oorsprong een goede 100 km op de weg in de benen heeft, maar lijkt steeds succesvoller over te schakelen naar de trail. Wat kan hij in de UTMB?

Andere namen (teveel, maar wat wil je met zo’n deelnemersveld?) om in de gaten te houden; Miguel Angel Heras (Spanje), Gediminas Grinius (Letland), David Laney (Verenigde Staten), Tim Tollefson (Verenigde Staten), Ryan Sandes (Zuid Afrika), Jordi Bes (Spanje), Thomas Lorblanchet (Frankrijk), Julien Chorier (Frankrijk), Sebastian Camus (Frankrijk), Stephan Hugenschmidt (Duitsland), Pau Bartolo (Spanje).

De kanshebbers (dames):

• Caroline Chaverot (Frankrijk); deed vorig jaar lang mee voor het podium, maar viel uiteindelijk uit. Wint dit jaar zo’n beetje alles wat er te winnen valt met achtereenvolgens de Transgrancanaria, de Madeira Island Ultra Trail, de 80 km du Mont Blanc en het WK Skyrunning / Buff Epic Trail. In onze ogen de te kloppen vrouw. Won ook de CCC van 2013 en kent deel 2 van de race dan ook als haar broekzak.
• Rory Bosio (Verenigde Staten); tweevoudig winnares van de UTMB (2013 en 2014), maar heeft de afgelopen twee jaren weinig op een internationaal podium laten zien. Verbleef voor haar vorige winsten maandenlang in het Mont Blanc massief. Hoe ze zich dit jaar heeft voorbereid is mij niet bekend.
• Nuria Picas (Spanje); werd in de jaren dat Bosio won twee keer 2e in de UTMB. Won vorig jaar wel La Grand Raid Reunion, de Buff Epic Trail en de Transgrancanaria. Liep dit jaar ‘voor de sier’ mee tijdens het WK Skyrunning / Buff Epic Trail nadat ze kort daarvoor het parcours van de Ronda del Cims ‘als training’ had gemarkeerd. Kan van dit jaar nog geen uitslagen overleggen, maar is in goeden doen altijd een dame om in de gaten te houden.

Andere podiumkandidaten; Magdalena Boulet (Verenigde Staten), Andrea Huser (Zwitserland), Uxue Fraile Azpeita (Spanje), Emelie Lecomte (Frankrijk),Jasmin Paris (Groot-Brittannië), Denise Zimmerman (Zwitserland), Lizzy Hawker (Groot-Brittannië) en Francesca Canepa (Italië).

13 Nederlanders waren bevoorrecht om door de zware loting heen te rollen. Onder hen een dame en een heer die een kort klassement kunnen lopen. Irene Kinnegim en Arjan van Binsbergen.

Lang heeft Kinnigim getwijfeld of ze deel zou nemen aan de UTMB. Uiteindelijk heeft ze toch besloten om vrijdag het startnummer op te spelden. De Nederlands kampioene triatlon van 2015, 2013 en 2009 werd dit jaar al 18e in de Transgrancanaria, maar won ook vorig jaar (overall) de White Rose 100 Mile Ultra in Groot-Brittannië. Wat kan zij op dit internationale podium?

Arjan van Binsbergen wist vorig jaar de UTMB te finishen op positie 290 met een tijd van krap 35 uur. Dit jaar verzilverde hij al het ticket voor het IAU WK Trail in Portugal door kwalificatie tijdens de Maxi Race Annecy en liep hij ook al de Transgrancanaria (89e) en de Lavaredo Ultra Trail (94e). Kan hij dit jaar de stap maken naar een top 100 klassering in de UTMB?