Voorbeschouwing UTMB

Nog nimmer kreeg een trailwedstrijd een deelnemersveld wat in kwaliteit en breedte van deze kwaliteit hoger is dan dat bij de UTMB van 2017! Een gewaagde uitspraak, want vergelijken we hier appels met peren of appels met appels? Maar als je kijkt naar de line-up (bij vooral de heren) van de UTMB 2017 kun je niets anders zeggen…
Meerdere oud-winnaars aan de start en sterren uit Europa en de Verenigde Staten gaan er hun opwachting maken. De UTMB is dit jaar, eigenlijk net zoals de voorgaande jaren, met stip dé wedstrijd van het jaar!
Dit jaar viert de UTMB een feestje. Men is namelijk toe aan editie nummer 15. Sinds de eersteling in 2003 is de UTMB uitgegroeid tot het paradepaardje van de trailsport. Uiteraard zijn er voor- en tegenstanders van deze uitspraak. Maar als je kijkt naar de ‘graagte’ waarmee de topatleten hier van start gaan en hun seizoen afstemmen op de UTMB kun je niet anders stellen dan dat dit de meest prestigieuze race van onze prachtige sport is!
Vrijdagavond 1 september 18.00 is de Place du Triangle de l’Amitié weer afgeladen met 2.300 gelukkigen die zich klaar maken voor meestal 2 nachten zonder slaap. Wat te boek staat als een 10-daagse wandelroute in de vorm van de Tour du Mont Blanc wordt door hen in een maximum van 46,5 uur afgelegd. 171 kilometer en 10.000 hoogtemeters moeten door hen verstouwd worden om hun blijde intrede in Chamonix te kunnen doen. Fysiek gesloopt, maar mentaal op de toppen van hun kunnen. Dat is wat de UTMB met de finishers doet!

Grofweg kunnen we de route in 4 delen splitsen. Allereerst het traject Chamonix – Les Contamines. Ruim 30 km met slechts zo’n 1.400 D+ en 1 klim naar Le Délevret. Dit eerste deel van de race lijkt het wel alsof de toplopers vertrokken zijn voor een 10 kilometerwedstrijd. Binnen de 3 uren wordt Les Contamines dan ook bereikt.
In Les Contamines start deel 2. Het traject Les Contamines – Courmayeur bevat een kleine 50 km en 3.000 D+ met onder andere passages van de Col du Bonhomme, de Col de la Seigne, de Col des Pyramides Calcaires en de Arête du Monte Favre. Stuk voor stuk richting de 2.500 meter hoogte en een traject wat de meeste lopers in de eerste nacht af zullen leggen. In Courmayeur zitten zij met 80 km een eind richting de helft en begint het pas echt.
Deel 3 is het traject Courmayeur – Champex en is 46 km lang met 2.600 D+ met onder andere de prachtige passage tussen de Rifugio’s Bertone en Bonnati waar een fenomenaal uitzicht op de rotsige Italiaanse kant van Monte Bianco op de lopers wacht. Verder bevindt de machtige Grand Col Ferret (2.537 meter hoog) op de grens tussen Italië en Zwitserland zich op dit traject.
En dan start in Champex het laatste traject retour naar Chamonix met 45 km en een kleine 3.000 D+ met de min of meer identieke beklimmingen naar Bovine, Catogne en de Tête aux Vents. Het gros van de lopers arriveert pas ’s zaterdagavond in Champex (de toplopers al tijdig op de zaterdagochtend) en zal een groot gedeelte van dit traject in het donker af moeten leggen. Strijdend tegen vermoeidheid, fysieke ongemakken en wellicht zelfs hallucinaties door het slaaptekort. Als zij weten door te zetten wacht hen ‘eeuwige roem’ als ze als ‘Finisher’ in Chamonix weten te arriveren!
Vorig jaar wist, heel verrassend, de Fransman Ludovic Pommeret de race te winnen. Pommeret start dit jaar op de CCC. Bij de dames won de Française Caroline Chaverot. Zij gaat wel voor prolongatie van haar titel.

De kanshebbers (heren

–        Killian Jornet Burgada (Spanje); is, mits hij voldoende hersteld is van de Hardrock Hunderd Endurance Run, huizenhoog favoriet! Sterker nog, als hij in ‘normale’ doen is kan eigenlijk vooraf al gesteld worden dat de andere atleten voor positie 2 strijden… Wat valt er eigenlijk nog over Killian te vertellen wat nog niet verteld is? Het uithangbord van de sport is 3-voudig winnaar van de UTMB (2008, 2009, 2011) en verschijnt nog maar sporadisch aan de start van wedstrijden. Een uitzondering maakt hij voor de genoemde Hardrock Hunderd Endurance Run die hij dit jaar (met een ontwrichte schouder wat iconische beelden opleverde!) voor het 4e jaar op rij won! Sloot verder, dit voorjaar, zijn ‘Summits of my life’ traject af met de dubbele beklimming van de Mount Everest (in recordtempo) en won zeer recent nog de klassieker Sierre-Zinal. Is dus in vorm, heeft de inhoud en de ervaring, dus wie kan hem van een 4e zege afhouden?
–        Francois d’Haene (Frankrijk); misschien is de wijnboer die onder de vlag van Salomon loopt wel de voornaamste uitdager van Killian. Won de (ingekorte editie) van de UTMB van 2012 en 2014. Waarbij vooral de overwinning in 2014 ijzersterk was met een zeer snelle tijd. Dit jaar won d’Haene al de Madeira Island Ultra Trail en de Maxi Race Annecy (de nieuwe 115 km variant). Daarna gooide een kwetsuur door een valpartij roet in het eten voor de lange atleet, maar gezien zijn overwinning in de Trail Verbier St. Bernard (61 km) lijkt de man fit en in vorm te zijn.
–        Xavier Thevenard (Frankrijk); nog zo’n oud-winnaar die de strijd aangaat. Wist iedere individuele race van de UTMB-week al te winnen. Zo won hij in 2013 en 2015 de UTMB, in 2014 de TDS, in 2010 al de CCC en vorig jaar de OCC. De Asics man won dit jaar al 80 km du Mont Blanc en werd 7e in de Transvulcania en 3e in de Madeira Island Ultra Trail. Rondom Chamonix lijkt Thevenard nog net een hoger niveau te kunnen halen dan elders, dus wie weet…
–        Zach Miller (Verenigde Staten); van het meedogenloos hard startende duo uit de VS Walmsley en Miller dichten wij Miller de grootste kansen toe. Won in 2015 de CCC door deze zo’n beetje van start tot finish te leiden. Ging vorig jaar in de UTMB op dezelfde wijze van start en wist maar liefst tot Trient (142 km) als eerste door te komen om vervolgens in te storten, zich wonderbaarlijk te herpakken en alsnog als 6e te finishen. De Nike atleet komt dit jaar terug van een blessure, maar als hij voldoende hersteld is is hij zeker smaakmaker en kanshebber.
Zoals gezegd is het deelnemersveld van ongekende kwaliteiten en omvang. Meer namen om te noemen zijn er dan ook voldoende! Vooral opvallend is de zeer sterke delegatie uit de Verenigde Staten dit jaar.
Van de overkant van de oceaan noemen we dan ook nog David Laney (4e 2016 en 3e 2015), Tim Tollefson (3e 2016 en 2e in de CCC 2015), Jim Walmsley (imponeerde vooral met twee enorm snelle starts in de Western States Endurance Run, maar ook met recente winst in de Speedgoat 50k), Jason Schlarb (4e 2014), Sage Canaday en Dylan Bowman.
Als Europeanen kunnen we verder noemen de Spanjaarden Miguel Angel Heras Hernandez (2e 2013 en vorig jaar langere tijd top 5 tot uitstappen in Arnuva), Tofol Castaner Bernat (3e 2014 en winst CCC 2012), Pau Capell Gil (winst TDS 2016 en winst Transgrancanaria 2017), Javier Dominquez Ledo (5e 2016 en 3e 2013) en Yeray Duran Lopez (2e TDS 2016).
Verder zijn nog noemenswaardig de Let Gediminas Grinius (2e 2016, 5e 2014), de Engelsman Andy Symonds (vorig jaar lange tijd top 5 tot zijn uitvallen in Champex), en de Fransen Sébastien Camus (7e 2016, maar ook 2e CCC 2013) en Julien Chorier (8e 2016, 6e 2013).

De kanshebbers (dames):

–        Caroline Chaverot (Frankrijk); moest vorig jaar tot op de streep strijden om met een minimale voorsprong de race te winnen, maar won! Is de afgelopen twee seizoenen de te kloppen dame. Won dit jaar (alweer) de Maxi Race Annecy (115 km), de Lavaredo Ultra Trail en recent de Hardrock Hunderd Endurance Run. Is ze daar voldoende van hersteld?
–        Andrea Huser (Zwitserland); de veelloopster uit Zwitserland jaagde vorig jaar heel lang op Chaverot om aan de streep 7 minuten te kort te komen. Won later dat seizoen nog wel de Grand Raid Réunion en won dit jaar de Madeira Island Ultra Trail, de Eiger Ultra Trail en eind vorige maand nog de Mxtrem 160 als onderdeel van het Montreux Trail Festival. Finishte daar zelfs als 2e overall! Ook bij haar de vraag of ze hier voldoende van is hersteld?
–        Núria Picas Albets (Spanje); werd al 2 keer 2e in de UTMB (2013 en 2014), maar was de afgelopen twee seizoenen niet op haar best. Gaf toe te vaak teveel te doen en daarvan geleerd te hebben, maar hoe is de vorm nu? Werd begin deze maand 3e in de Tromsø Skyrace, maar heeft ze nu de inhoud voor een honderdmijler?
–        Magdalena Boulet (Verenigde Staten); werd vorig jaar 5e in de UTMB en in 2015 2e in de CCC. Won in 2015 de Western States 100 Mile Endurance Run en werd daar dit jaar 2e. Kan zij dit jaar meedoen voor de winst?
Andere podiumkandidaten; Kaci Lickteig (Verenigde Staten), Stephanie Howe (Verenigde Staten), Juliette Blanchet (Frankrijk), Gemma Arenas Alcazar (Spanje), Emelie Lecomte (Frankrijk) en Fernanda Maciel (Brazilië),

10 Nederlanders waren bevoorrecht om door de zware loting heen te rollen. Belangrijkste pion (voor een mooie klassering) zal daarbij Arjan van Binsbergen zijn. Van Binsbergen liep de UTMB al eens in 2015 net binnen de 35 uur. Liep dit jaar al de Transgrancanaria en Laverado Ultra Trail en heeft inmiddels voldoende ervaring. Kan hij dit omzetten in een tijd onder de 30 uur en een mooie klassering?
Naast een aantal lopers die voor het eerst starten op de UTMB zien we ook weer wat oudgedienden op de startlijst staan. Bijzondere aandacht daarbij voor het duo dames van Voorne Putten Jolande Ardon-Fransman en Esther Sweeris. Beide dames lopen al even mee in ‘het wereldje’. Zo finishten zij beiden al de UTMB in 2013. Finishten zij beiden op de CCC in 2012 en kan Jolande daaraan nog een CCC finish in 2015 toevoegen, waar Esther een jaar ervoor de TDS finishte. Met recht zijn deze dames dus ‘veteranen’ van de UTMB te noemen!