3.000ers voor Trailrunners

De hoogste berg van Duitsland

Wettersteingebergte, Duitsland/Oostenrijk

Om aangemerkt te worden als echte drieduizender is de Zugspitze eigenlijk 48 meter te laag. Toch is de beklimming van de hoogste berg van Duitsland meer dan de moeite waard. Op de flanken van de Zugspitze liggen drie gletsjers en vanaf de top heb je een weids uitzicht op de Alpentoppen van vier landen. De berg ligt op de grens van Duitsland en Oostenrijk en van beide zijden kun je trailend de top bereiken. De makkelijkste – en tevens langste – route is die door het Reintal waarbij je over een afstand van 21 kilometer 2.300 meter moet klimmen. Hierbij start je vanuit het Duitse Garmish Partenkirchen (730 m) en loop je door de indrukwekkende Partnachklamm waar je omringend wordt door steile rotswanden. Even bijtanken kan in de Bockhütte (1052 m) voordat je verder klimt naar de Reintalangerhütte (1.369 m). De 2.051 meter hooggelegen Knorrhütte is de laatste hut die je tegenkomt voordat je het hoogalpiene terrein instapt. Het pad is goed gemarkeerd maar afhankelijk van het jaargetijde kunnen er sneeuwresten liggen. De laatste driehonderd meter zijn het meest veeleisend vanwege de steilte, rotsblokken en enkele met staalkabels gezekerde passages die je via de luchtige zuidgraat naar de top leiden.

Vanuit Oostenrijk leiden er nog twee andere routes naar de top waarvoor je geen klimruitrusting nodig hebt. Die vanuit Ehrwald is 14 kilometer lang en telt 2100 hoogtemeters. De Schneekar (Snow Cirque) route met als startpunt Eibsee klimt in 8 kilometer 2.015 meter.

In plaats van naar beneden te lopen, heb je ook de keus om vanaf de top de kabelbaan te nemen.

Hoogteverschil: 2.300 meter

Opmerking: De Reintal route kent weinig technische moeilijkheden. Onweer, mist en sneeuw kunnen het echter een zeer uitdagende onderneming maken. De Zugspitzbahn bij het restaurant Sonnalpin (2600 m) biedt dan een goede ontsnappingsmogelijkheid.

Meer info…

Drieduizender voor beginners

Zillertaler Alpen / Oostenrijk

De Berliner Höhenweg is een trekkingklassieker waarbij je van hut naar hut door de Zillertaler Alpen loopt. Het totale rondje is 82 kilometer met 6.200 hoogtemeters. Hoogste punt op de Berliner Höhenweg is de Schönbichler Horn met 3.134 meter. Deze makkelijke drieduizender kun je ook beklimmen als dagtocht vanaf het Schlegeis-speigler. Dit azuurblauwe stuwmeer wordt omringd door groene bergweides en wit besneeuwde toppen. De Schönbichler Horn ligt vanaf hier nog ruim 1.300 meter hoger. Vanaf de top kijk je uit over de gletsjers die de grens met Italië markeren.

Vanaf het Schlegeis stuwmeer kun je ook de Peter Habeler Runde oppikken die het massief van de Olperer omrondt: in totaal 56 kilometer, 4.320 meter omhoog, eenzelfde aantal meters omlaag. Het hoogste punt van deze ronde is de Friesenbergscharte (2.912 m). Vroeg in het seizoen kun je op de hogere delen nog sneeuwvelden tegenkomen. Met deze route volg je de voetsporen van levende klimlegende Peter Habeler. Deze Zillertaler realiseerde ooit samen met Reinhold Messner de eerste beklimming van de Everest zonder extra zuurstof.

Hoogteverschil: 1.334 m
Opmerking: De Berliner Höhenweg is goed gemarkeerd en kent op een paar met touw gezekerde passages geen grote moeilijkheden.
Meer info.. 

Over eeuwenoude paden

Berner Oberland/Wallis, Zwitserland

De 3.293 meter hoge Hockenhorn ligt boven de Lötschenpass (2.690 m). Deze bergpas diende eeuwenlang als de belangrijkste verbindingsweg tussen het Berner Oberland en Wallis. Tijdens de 30 kilometer lange trail van Kandersteg naar Goppenstein volg je deze oude handelsroute en pik je en passant ook nog even een mooie uitzichtstop mee van bijna 3.300 meter. Vanuit Kandersteg (1.171 m) klimt het aanvankelijk zeer geleidelijk door het Gasterntal omhoog. Vanaf Berghaus Gfelalp (1.847 m) wordt het pad steiler en als je op een hoogte van 2.400 meter bent aangekomen, sta je ineens met je voeten op het ijs van de Lötschegletscher. Niks om je zorgen over te maken want de gletsjer is grotendeels bedekt met puin, heeft geen spleten en markeringen wijzen je de goede kant op. Zodra je de gletsjer bent overgestoken, gaat het verder door de morenen en via een met touw gezekerde rotspassage bereik je de Lötschenpasshütte (2.690 m). Steenmannetjes geven vanaf hier de richting aan. Ook in de zomer kun je nog onderweg nog sneeuwvelden tegenkomen en door het blokkenterrein klauter je uiteindelijk naar de top. De afdaling naar Goppenstein brengt je weer 2.080 meter lager. Als je hier de trein neemt door de Lötschbergtunnel ben je in een kwartier terug bij het beginpunt.

Hoogteverschil: 2.130 meter
Opmerking: 30 kilometer lange trail van A naar B. De gletsjeroversteek is zonder gevaren en vereist geen speciale uitrusting.
Meer info: Schweiz 3.000 van uitgeverij Rother

Bijt je tanden stuk op de Dents du Midi

Haute Cime / Zwitserland

In het westen van Zwitserland, tegen de grens met Frankrijk, liggen de pieken van de Dents du Midi. Op een twee kilometer lange bergkam schieten hier zeven toppen de hemel in, waarvan de Haute Cime met 3.257 meter de hoogste is. Deze berg laat zich zowel beklimmen vanuit Val d’Illiez in het westen als vanuit Vallon de Van in het oosten. Start je vanuit Van d’En Haut in Vallon de Van dan moet je 1.900 meter klimmen en geniet je van een rustige route. De weg vanuit Champéry in Val d’Illiez is drukker maar telt daarentegen minder hoogtemeters. Vanaf Col de Susanfe (2.494 m) komen de routes bij elkaar en begint de daadwerkelijke klim naar de top. Een kleine 800 meter hoog sta je op de hoogste piek van de Dents du Midi en kijk je uit over de hele Mont Blanc keten en diep beneden je ligt het Rhônedal. Wil je niet dezelfde weg afdalen dan kun je ervoor kiezen om de tocht te eindigen in de andere startplaats dan waar je begonnen bent. Nog leuker is het om de top van de Haute Cime te koppelen aan de Tour du Dents du Midi waarbij je in een ronde van 42 kilometer om de bergketen van de Dents du Midi heenloopt.

Hoogteverschil: 1.900 m
Kenmerken: Tot aan de Col de Susanfe eenvoudig en goed gemarkeerd wandelpad, vanaf de pas vraagt de oriëntatie enige oplettendheid.

Info:

• Schweiz 3000 van Uitgeverij Rother
• MySwitzerland

Lopen op koraal

Piz Boè / Zuid-Tirol, Italië

Het landschap van het Italiaanse Zuid-Tirol wordt gedomineerd door de Dolomieten. Kenmerkend zijn de steile rotswanden en ruige pieken; 250 miljoen jaar geleden ontstonden ze als koraalriffen, tegenwoordig steken de witte rotstorens hoog boven het landschap uit. Vanwege hun bijzondere landschappelijke waarde hebben ze officieel de status de mooiste bergen ter wereld te zijn want sinds 2009 staan de Dolomieten op de lijst van werelderfgoederen. In heel Zuid-Tirol liggen 350 bergen van meer dan 3.000 meter hoog die over het algemeen het domein zijn van klimmers, alpinisten en klettersteigers. Maar er zijn uitzonderingen. Tussen de dalen Alta Badia en Val Gardena/Gröden ligt het Sella-massief, waarvan Piz Boè met zijn 3.152 de hoogste top is. Vanaf boven heb je een 360°-panorama over de Dolomieten. In plaats van een op-en-neertje kun je de berg aan de ene kant op en aan de andere kant weer af. Met de bus kom je eenvoudig weer terug bij het beginpunt. Wie vertrekt vanuit het noorden start in Wolkenstein op 1563 meter of het 600 meter hoger gelegen Grödner Joch (2.125 m) en eindigt de tocht op Passo Pordoi (2.239 m).

Hoogteverschil: 1.190 m
Kenmerken: De beklimming kent een aantal technische passages die beveiligd zijn met staalkabels, maar voor iedereen die stevig in zijn schoenen staat en over enige bergervaring beschikt verder prima te doen.

Meer info…

In het rijk van de steenbok

Punta Rossa / Gran Paradiso, Italië

Aan de zuidkant van de vallei van Aosta ligt de 4.601 hoge Gran Paradiso. Het is niet alleen de enige vierduizender die geheel op Italiaans grondgebied ligt, het is ook een makkelijke en daarmee populaire berg voor alpinisten. Ook voor trailers op zoek naar drieduizenders is de Gran Paradiso interessant. Vanuit Cogne op 1.534 meter voert Alta Via 2 della Valle Aosta naar de 3.296 meter hoge Col Lausons. Deze etappe maakt onderdeel uit van de ultratrail Torre des Geants. Tot aan de Rifugio Vittoria Sella (2.584 m) volg je een druk belopen pad, daarna zijn het vooral steenbokken die je gezelschap houden. Na de col kun je in principe je tocht doorzetten en in een grote (meerdaagse) ronde om de Gran Paradiso heenlopen, goed voor ruim 7.000 hoogtemeters. Onderweg zijn er berg- en bivakhutten om te overnachten. Ga je voor het hoogst haalbare, beklim dan Punta Rossa. Met 3.630 meter is dit de hoogste top van de Gran Paradiso die je zonder klimuitrusting kunt bereiken. Punta Rossa is gelegen tussen Rifugio Vittoria Sella en Col Lausons en kun je vanuit Cogne in een dagetappe beklimmen.

Hoogteverschil: 2.096 m

Opmerking: In plaats van Cogne als startpunt kun je ook beginnen in Valnontey (1.666 m) aan het einde van Val di Cogne.

Info: Traumtreks Alpen van Uitgeverij Rother
Met uitzicht op de Gran Paradiso van Uitgeverij Weijdert

Rond de Koning van Steen

Viso Mozzo / Italië, Frankrijk

De klassieke Giro del Monte Viso is de mooiste manier om rond de indrukwekkende Monte Viso te lopen. Met 3.841 meter is dit hoogste berg van de Alpen van westelijke Piemonte en zijn piramidevormige top steekt ver boven de omringende bergen uit. Tijdens de 40 kilometer lange rondtocht heb je onderweg de mogelijkheid om extra toppen te beklimmen, waaronder de Viso Mozzo die een fantastisch uitzicht biedt op “Re di pietra” (Koning van steen) zoals Monte Viso wordt genoemd. Start vanaf Rifugio Pian Melzé (1.715 m) of Rifugio Pian del Ré (2.134 m) en klim omhoog naar Rifugio Sella (2.648 m). Vanaf deze hut is het nog een kleine 400 hoogtemeter naar de top van Viso Mozzo. Het mooiste is als je hier met zonsopkomst bent als Monte Viso vuurrood wordt verlicht.

Verderop in de ronde kun je ook nog Punta Malta (2.995 m) en Monte Losetta (3.052 m) beklimmen. Vlak voordat je Giro del Monte Viso hebt gerond schuur je op Colle delle Traversette (2.947 m) nog een keer langs de drieduizend meter grens. Een mooi alternatief voor de col is de 75 meter lange tunnel die hier in rots is uitgehakt (hoofdlampje mee!).

Hoogteverschil: 1.294 m
Kenmerken: Giro del Monte Viso voert afwisselend door Italië en Frankrijk. Zonder de toppen telt de 40 kilometer lange trail circa 2.200 hoogtemeters. Je loopt veelal over steen, rots en puinhellingen.
Info: Traumtreks Alpen van Uitgeverij Rother

Uitstapje op de PTL

Mont Buet / Chablais Alpen, Frankrijk

Deelnemers aan de Ultra Trail du Mont Blanc komen niet hoger dan 2.600 meter. Maar wie in Le Buet afslaat, kan wel degelijk de drieduizend meter grens passeren. Mont Buet is 3.096 meter hoog en domineert met zijn donkere gruishellingen de omgeving. De berg is populair vanwege het unieke uitzicht op de Mont Blanc. Daarnaast is Mont Buet een bekende trainingstocht voor mensen die de hoogste berg van de Alpen daadwerkelijk willen beklimmen.

Vanuit Le Buet op 1.350 meter begint de klim naar de gelijknamige berg. Langs het naar beneden stromende water van Eau de Bérard loop je omhoog naar Refuge de la Pierre à Bérard (1.924 m). Na deze hut wordt het terrein direct een stuk steiler en steniger en is het pad niet altijd even duidelijk meer. Soms heb je even je handen nodig voor balans en tot in juli kun je sneeuwvelden tegen komen. Technisch moeilijk wordt het echter nooit. Op de top van wel enkele voetbalvelden groot, wordt je verwelkomd door een enorme steenman.

Hoogteverschil: 1.700 m

Opmerking: De terugweg gaat via dezelfde weg, maar je kunt ook een rondje trailen via Cabane du Vieux Emosson en Cheval Blanc. Deze variant voert over een steile en smalle graat die wat meer vraagt van je bergervaring.

Info: Bergwandelingen met Uitzicht op de Mont Blanc van Uitgeverij Robert Weijdert

Over het gletsjerijs omhoog

Grande Motte / Val d’Isère, Frankrijk

De High Trail Vanoise is een race van 67 kilometer waarin je totaal 5.400 hoogtemeters voor je kiezen krijgt. Het terrein is flink technisch met veel alpiene passages. Letterlijk hoogtepunt van de race is de top van La Grande Motte op 3653 meter die je al na 18 kilometer bereikt.

Vanuit skiresort Val d’Isère klinkt in het donker van de vroege ochtend om 4 uur het startschot. Eenmaal aangekomen in Tignes stap je de Grande Motte gletsjer op; waar skiërs in de winter naar beneden komen, ga jij nu omhoog! Tot de verplichte uitrusting hoort dan ook een paar Yaktrax – een soort sneeuwketting voor onder je schoenen – zodat je grip hebt op het parcours van sneeuw en ijs. Op 3456 meter laat je de skipiste achter je en gaat het nog 100 meter steil omhoog naar de top waar je je King of the World, of in ieder geval Koning van de Vanoise, waant.

Aan het einde van de race volgt nog een tweede drieduizender: l’Aiguille Pers, waarvan de top op 3386 meter ligt. Ook hierbij moet je over een gletsjer om boven te komen.

De 2018 editie van de High Trail Vanoise wordt georganiseerd van 6 tot en met 8 juli. Nieuw voor dit jaar is dat je de race ook als estafette kunt doen waarbij elk van de twee deelnemers 35 kilometer loopt en een van drieduizenders beklimt.

Hoogteverschil: 5.300 m

Kenmerken: Wie de Grande Motte individueel wil beklimmen, moet rekening houden met de gevaren van hoog alpien terrein. Boven het gondelstation op 3.456 meter bevindt zich een gletsjerspleet.

Meer info: website High Trail Vanoise

Koninginnenetape van de Sierra Nevada

Alcazaba / Sierra Nevada, Spanje

Drie drieduizenders bepalen het gezicht van de Sierra Nevada: de Mulhacén, met 3.479 meter de hoogste top van het vaste land van Spanje, Pico Veletta (3.396) en de Alcazaba (3.364 m).

Hoewel Alcazaba het laagst van de drie is, is de beklimming ervan het meest interessant en uitdagend. Vanuit Trevélez op 1.476 meter maak je in 19 kilometer een op-en-neertje naar de top. Goede paden tot aan Siete Lagunas. Vanaf Puntal de la Cornisa, een voortop van de Alcazaba, is er geen pad meer en loop je via steil blokkenterrein naar de daadwerkelijke top.

De tocht laat zich goed combineren met de beklimming van de Mulhacén die aan de andere kant van Siete Lagunas ligt. Want ja, als je er toch bent wil je natuurlijk ook de hoogste top meepakken.

Daal je aan de westkant van de Mulhacén af, dan kun je ook de Veletta nog beklimmen en eindig je je tocht in Hoya de la Mora (2.550 m). Omgekeerd kan ook: de klim naar de Mulhacén vanuit Hoya de la Mora telt 1.300 hoogtemeters op een totale afstand van circa 19 kilometer. Refugio de Poqueira is eveneens een goed uitgangspunt voor deze bergen.

Hoogteverschil: 1.900 m

Opmerking: Het landschap is kaal en droog en de luchten vaak helder; bespaar niet op drinken en zonnebrand maar wees ook voorbereid op een snelle omslag van het weer.

Info: Rother Wandelgids Andalusië van Uitgeverij Elmar

Met uitzicht op Afrika

Pico del Teide – Tenerife, Canarische Eilanden

3.718 meter torent vulkaan Pico del Teide (El Teide) boven de Atlantische Oceaan uit. Het is niet alleen de hoogste berg van Tenerife, maar ook van Spanje. Vanaf de top kijk je uit over de hele Canarische archipel, zelfs tot aan Afrika! Je kunt de berg via verschillende kanten beklimmen. Met behulp van de routebeschrijvingen uit de Rother Wandelgids Tenerife kun je een mooie ronde uitstippelen, zodat je niet dezelfde weg op en neer hoeft. Afhankelijk van waar je start is de klim 1.400 tot 1.700 meter. Voor de beklimming van de laatste 160 meter heb je een vergunning nodig die je van tevoren moet aanvragen. Wie overnacht in de Altavistahut (3.260 m) kan de volgende ochtend zonder vergunning naar de top. Maar ook zonder de echte top is de beklimming iedere stap waard. Afwisselend loop je over stenige lavastromen en boterzachte puimsteenpaden. Een mooi alternatief voor de Teide is de naast gelegen Pico Viejo (3.135 m). En voor de echte sea to summit experience begin je je beklimming natuurlijk aan de kust!

Hoogteverschil: 1.400-1.700 m

Opmerking: Duidelijk wandelpad zonder technische moeilijkheden. Het lavagesteente is soms messcherp. Houd daar rekening mee bij de keus van je schoenen. In de wintermaanden kan er sneeuw liggen.

Info: Rother Wandelgids Tenerife van Uitgeverij Elmar