Weinigen hadden hem zien aankomen, deze vroege Barkleystart 2021, ook ik niet. De Barkley is vanwege zijn lage aantal deelnemers een van de weinige races die momenteel van start kunnen gaan, nadat het een jaar geleden een van de eerste bekende races was die moest worden gecancelled vanwege de Corona maatregelen. De opzet van de race dit jaar,- met een start op donderdag in plaats van zaterdag, en een start die bovendien een week of twee eerder plaatsvindt dan normaal- lijkt Corona-beïnvloed: hoe minder volk ter plaatse hoe beter de Barkley zich aan alle beperkingen kan houden.
Veel van de starters in 2021 waren virgins, deelnemers aan hun eerste Barkley. Dit jaar stonden er maar een beperkt aantal ‘overseas runners’ aan de start, vanwege alle reisrestricties. Toch had iedereen aan de Yellow Gate hoge verwachtingen op donderdag in de vroege ochtend, omdat een aantal wachtenden op het ontsteken van -racedirecteur- Laz’ startsigaret een stevige trackrecord hebben. De race werd zoals altijd zeer boeiend, maar was van korte duur. Ik vermoed dat ook dat voorzien was in het kader van de Corona. Minder lang Barkley is immers minder risico op besmetting.
De start op 18 maart om 3 uur voormiddags lokale tijd bleek een eerste grote handicap voor veel lopers. Een nachtelijke start levert al gelijk aan het begin van de race tijdsvertraging op, omdat een ‘nacht Loop’ meer tijd kost dan een ‘dag Loop’. Daarbij was het weer abominabel slecht. Veel regen en onweer in de nacht maakten de toch al extreme race schier-ondoenlijk, waarschijnlijk deed de daarbij opdoemende potdichte mist voor velen de deur dicht. Op twitter kwam iets voorbij over mist met zicht van een meter, met een boeiende navigatie exercitie tot gevolg. Ik weet hoe dat voelt in de Barkley: Kansloos.
Slechts 10 lopers binnen de tijdslimiet van Loop 1. Onder hen Luke Nelson en Jared Campbell. Jared is drievoudig finisher van de Barkley en oud-winnaar van Hardrock 100. Maar eigenlijk is hij meer een alpiene avonturier dan een hardloper. Zijn voorliefde gaat uit naar projecten als Zironman, Nolan’s 14 of andere lange uitdagingen in zeer technisch terrein. Een aantal van die projecten doet hij met zijn soulmate Luke Nelson. Luke is ook een alpiene beest. Kan een stevig potje bergop skiën. Luke was de afgelopen dagen samen met Jared op stap in de Barkley. Beide lopers liepen een Fun Run in 39 uur. Maar een Fun Run is niet waar zij voor kwamen. Ten derden male lag Loop 5 binnen 60:00:00 uur niet binnen Jared’s mogelijkheden. Ten derden male had hij daarvoor een geldig excuus (door loper verkeerd geplaatst boek, gebroken enkel bij boek 1, potdichte mist). Maar toch. Dat steekt.
Maggie Gutterl en Courtney Dauwalter voltooiden kort na Luke en Jared Loop 1, maar wisten Loop 2 niet op tijd uit te lopen en werden uitgesloten van de race. Dat is jammer, want beide dames zouden op papier hoge ogen moeten kunnen gooien in de Barkley. Maggie won Big’s Backyard Ultra, een van die andere beroemde races van Laz -de organisator van de Barkley- in 2019 en ook Courtney heeft twee heroïsche prestaties op haar naam staan in die race, in 2018 en 2020. Nooit wist een vrouw de Barkley te finishen. Nooit wist een vrouw vier Loops uit te lopen. Slechts één vrouw, Sue Johnston, wist in 2001 Loop 4 te bereiken en dat was in een periode dat de race eenvoudiger was dan nu. Ook dat steekt. Eigenlijk steekt alles in 2021.
Geen finish dus dit jaar. Net als in 2020, 2019 en 2018. Het racedesign van de Barkley lijkt vooral extreem, maar is meer dan dat. De Barkley is zo ontworpen dat het nèt mogelijk is om te finishen. Dat is ingewikkelder dan een race ontwerpen die onmogelijk is. Dat er alweer enkele jaren geen finisher is, houdt de Barkley bij zijn grondbeginselen: met dit wedstrijdje schotelt Laz lopers een uitdaging voor waarbij ze dieper moeten gaan dan ze ooit gegaan zijn. En als ze niet zo diep zijn gegaan als ze zouden kunnen, zijn ze eenvoudigweg niet diep genoeg gegaan. Zo simpel is dat.
Meer daarover in ‘In de ban van de Barkley’, soon (20 mei 2021).